Geride Bırakma Vakti[Mitsuki]

Düşlediği hayata ilk adımlarını atmışken Mitsuki, yaşadığı yer artık ona daha güzel görünebilirdi.  Barutun, demir talaşının, kızgın demirin kokusu belkide yemeğe atılan baharatın verdiği hazza dönüşebilirdi. Eski dar ve rutin hayatına nazaran bu dünya onun için kocaman ve renkli sayılabilirdi ama galiba ona yeterli gelmeyecekti. Açılacaktı. Uçsuz bucaksız denizlere. Mesleğini geliştirebilecek miydi? Sanatını her bir adımında daha ileriye taşıyabilecek miydi? Bu sorular şöyle bir kenarda dursun.

Mitsuki hazır olduğuna inandığı için hazırlıklarını yapmış olmalıydı. Yaşadığı olumlu olumsuz herşeye içten bir veda edebilir ve yola koyulabilirdi.

Öncelikle rotasını belirlemek için şehrin merkezine gidip, bilgi toplamalıydı. Gemi seferlerini, rotalarını, zamanlarını ve eksik malzemelerini giderme arayışına koyulacaktı.

Rp out;

Spoiler:

Başlangıçlar her zaman zordur, evden son kez dışarıya ilk olan adımı atmak mesela. Ailemle ayrı yaşamaya başlayalı çok olmuştu zaten; ancak bu adadan daha önce dışarıya hiç çıkmamıştım. Benim için bir ilk olacaktı bu. Yeni adalar görmeyi istiyorum ancak bu bir o kadar da korkutucu bir yolculuk. Olduğum yerde yeni şeyler görmeden yeni fikirler de edinemem. Bir insanın bir şey bulması aldığı ilhama bağlıdır pek tabi ancak bu ilham da olduğun yerden sana yaratıcılık vermez. Belki alevden bir ada vardır, evet uçuk bir hayal gücü ancak öyle olduğunu var saymazsam bu adanın neden böyle olduğunu düşünüp benzer bir şey yapmayı da hayal edemem. Bu yüzden yeni yerler, yeni ustalar bulmam gerekli.

Malzemelerimin hepsi var, hepsi var demek biraz abes olur ancak aklımda henüz olmayan bir şey için malzeme toplayamam. Tabi kendime erzak almam gerekli, biraz yolluk içki de alabilirim. Belki biraz da afyon çiçeği alırım. Yaratıcılık için iyi olduğunu söylerler afyon çiçeği içmenin. Bir o kadar da zararının olduğu bir gerçek ancak çok fazla düşünmeye iyi gelen başka bir şey bu aynı zamanda. Bu yüzden afyon. Erzak ve afyon evet almam gerekenler sadece bunlar.

Eşyalarımın hepsini sırtladıktan sonra tepeleme dolu bir çantam olmuştu. Ağır sayılırdı bu çanta bu yüzden etrafta çokta oyalanmam mümkün değil. İşlerimi halledip ilk gemi ile neresi olursa oraya gitmem gerekiyordu. Yapmam gereken şeylerin listesini tekrar bir gözden geçirdikten sonra hazırdım. Yeni hayatım beni bekliyordu. Odamın ve evimin kapısı da en azından ben yaşlanıp elden ayaktan düşene kadar son defa kapanıyordu.

Evden dışarı çıktığımda sırtladığım çantamın omuz iplerini de elimle destekledikten sonra az buçuk bozulmuş dengemi de geri kazandım be şehir merkezine doğru gemi seferlerini sormak için yola koyuldum. Bir yolcu gemisi iyi olabilirdi, pahalı olmayanından.

Şehre doğru yürümeye hazır olan Mitsuki, sendeleye sendeleye ilerlemeye koyuldu. Hergün yürüdüğü yolları son kez yürüyordu. Etrafına her zamankinden daha dikkatli bakıyor olmalıydı. Annesi ile buradan geçtikleri o gün üzerinden kim bilir ne kadar zaman geçmişti.
Mr. Chippers için de aynı şey geçerliydi. Ağaçtan ağaca atladığı, mantar bulmak için talan ettiği küçük ormanına veda ediyordu.
Bir müddet sonra şehir merkezi gözle seçiliyordu artık. Kalabalığın gürültüsü, sürekli hareket halinde olan insanlar, yan yana dizilmiş yüzlerce yapı. Evet şehir merkezi böyle bir yerdi.

Mitsuki ise şehir merkezine doğru yönelen kalabalığın arasına karışacak ve ihtiyacı kadar içki, erzak ve afyon bakınacaktı ama öncesinde gideceği gemi hakkında bilgi almalıydı. Biletinin fiyatını, kalkış saatini ve gideceği ada hakkında ufak çaplı bir bilgi de edinebilirdi. Bunun için limana doğru yönelmeliydi. Hiç vakit kaybetmeden ilerlemeye koyulacak ve bilet satıcılarının olduğu limana yakın olan dükkanların bulunduğu bölgeye gelecekti. O sırada limana demirlemiş olan üç adet gemiyi görebilecekti.

Böylesine büyük bir gemi görmemiş olabilirdi. Gövdesi 120 metre boyunda, eni 21 metre genişliğinde ve demir aksanlarla desteklenmiş ahşap gövdesi yerden 15 metre yükseliğinde idi. Seyahat etmek için birebirdi. Yolcu kamaraları oldukça geniş, top ve mürettabat açısından çok daha emniyetli sayılabilirdi. Ayrıca Dört Direkli Clipper'lar 6600 ton ağırlıklarına rağmen oldukça hızlı yol alabilen tipte bir gemiydi. Bu ihtişamlı geminin yanında daha küçük sayılabilecek Üç Direkli Barque bulunuyordu. Diğerinin yanında özellik bakımından daha aşağı kalıyordu ancak bilet fiyatı olarak da uygun olabiliyordu. 106 metre uzunluğunda, 16 metre genişliğinde ve yüksekliği 10 metre olan makul bir gemi sayılabilirdi. Yinede Mitsuki için Clipper eşsiz bir deneyim olabilirdi çünkü dışarıdan da anlaşıldığı üzere bir sürü mekanik aksanı bulunuyordu. Bunları gözlemleme şansı onun için paha biçilemez sayılabilirdi.

Bunlar yaşanırken bir ses duyuldu;

-"Hey! Genç hanımefendi! Yolculuk mu etmek istiyorsun? Bu tarafa gel."

Diye seslendi bilet satıcısı içinde bulunduğu beş metre karelik ahşaptan yapılma, dışı sarıya boyanmış ve çatı kısmında "Turbot Shipping&Passengers" yazan satış yaptığı yerden.

Çantam ağırdı, ever fazlasıyla. Onu taşımak için bir sağa bir sola yalpalamak durumunda kalıyordum ancak bir şekilde hallediyordum yine. Mr. Chippers pek yardımcı olmuyordu, o yine her zamanki gibi saç bandımın üstünde etrafı izliyordu ancak gidecek olduğumuzu o da anlamış olmalıydı. Maceralara atılmak eğlenceliydi ancak, bir o kadar da korkutucuydu. Yeni şeyler görmeyi pekala istiyordum lakin ne olacağını bilmediğim bu durum. Bilinmezlik durumu ve bundan sonra yalnız kalacağımı bilmem... Bu işte çok zor. Her ne kadar ailemle aram iyi olmasa da kendimi tek başıma hissettiğimde onların yanına sığınabiliyordum. Ben o kadar farkında değildim, belki de Mr.Chippers bana göre daha çok hissediyordu bunları.

Limana doğru yaklaştığımda ilk göze batan, hayır göze batan değil gözüme sokulan şey devasa bir gemi vardı. Ona bir sınıflandırma yapamıyordum çünkü epeyce mekanik aksandan oluşuyordu. Öncelikle gövdesi desteklerle güçlendirilmişt. Dalgalardan kaynaklanacak olan statik kuvveti sıfırlamak için de muhtemelen yaylanabilir bir sistemleri vardır; ancak korozyona engel olacak bir madde olabilir mi? Demir ya da çelik olması imkansız. Platin kaplama da çok pahalı. Ne kullandıklarını merak ettim doğrusu. Belki organik bir doku ile kaplanmıştır. Hepsi güzel ancak bir sorun var. En büyük sorun. Bu gemi ile yolculuk yapmak paramın hepsine mal olabilir, çalışan olarak girmek belki uygun olacaktır. Bu şekilde inceleyecek bir vakitte bulabilirim ancak fazlasıyla zayıf olduğumu da göz önüne alırsak miçoluk yapacak gücüm yoktu. Garson olmak için de sabrım yok, ve deneyim eksikliğim de var. Makinist olarak acemiyim almazlar sanırım. Her neyse!

Biraz daha ilerledikten sonra incelemek istediğim gemiyi geride bırakmış olmanın üzgünlüğü vardı. Her ne kadar öyle olsa da bir fiyat almak istiyorum. Diğer gemilere bakınca Mr.Chippers'ta benimle aynı fikirde olacaktır. Hepsi izbe görünüyor lanet olsun! Bu sırada ileride bana seslenen birisini duydum. Yolculuk için gemi aradığım çok belli olsa gerek tepeleme dolu olan çantamdan. Yanına gidip bi soralım bakalım ne diyecekmiş!

Adamın yanına gidip "Evet yolculuk yapacağım ama uzun bir yol yapmayı düşünüyorum. Bu yüzden paramı da olabildiğince iyi şekilde kullanmak istiyorum. Böyle istesem de arkadaki büyük gemiden gözlerimi alamıyorum, mesleğimi geliştirmek ve farklı kişilerle çalışmak için yola çıkıyorum. Benim gibi acemi bir mühendis için böyle bir gemi hayal olabilir. Sizin teklifiniz nedir?" diyecektim.

Çantalarının içerisinde ki eşyaların, sağa sola çarpmasıyla çıkan sesler eşliğinde yaşlı adamın yanına gitti Mitsuki. Ona, yolculuk yapacağını ve parasını idareli kullanmak istediğini belirtirken, gözünü büyük gemiden alamadığını söylüyordu. Acemi bir mühendis olduğunu ve mesleğini geliştirmek adına yolculuğa çıktığını söylerken, ufaktan da pazarlığa tutuşmuş olmalı ki bilet fiyatlarını soruyordu.

O sıra gülerek lafa girdi satıcı;

"Hahaha! Demek acemi bir mühendissin ve kendini geliştirmek için denize açılıyorsun. Senin gibi biriyle karşılaşmadığımı söyleyebilirim. Oldukça ilginç bir geçmişin olmalı."

Bir elini beline diğer elini de hafif kirli sakallı çenesine koyduktan sonra şöyle devam etti satıcı;

"Dört Yelkenli Clipper'ın ücreti 75.000 beli ve Yeşil Burun adalarına gidiyor. Senin gibi genç bir mühendisin gitmek isteyeceği türden bir yer. Eğer gözlerim beni yanıltmadıysa bugünün gazetesinde orada düzenlenecek bir yarışmadan bahsediyordu."

Yeşil Burun Adaları, beş ayrı ada ve şehirden oluşmaktaydı ancak beş adayıda Lorraine Kraliyet ailesi yönetmekteydi. Her bir adanın ayrı ayrı işlevi bulunmaktadır. İlk adada hammadde ihtiyacı giderilirken, ikinci adada hafif sanayi uygulanmaktaydı. Diğer adalarda mekanik, mühendislik ve teknoloji olarak ilerlemekteydi.
Ada geçimini bu şekilde sağlıyor, Marine'ye dört deniz için gerekli mühendislik ve malzeme tedariki sağlıyordu.

Mitsuki'nin binmeyi arzuladığı gemi de, o adanın mühendisleri ve teknisyenleri tarafından yapılmıştı. Oraya her ne kadar gitmeyi istese de cebinde yeterli miktarda beli yoktu. O sırada yaşlı adam şöyle devam etti;

"Ah, tabi ya. Eğer kabul edersen Clippers'ta seyahat edebilirsin hemde para kazanmış olursun. İş, geminin beyaza boyanmış üst katmanında meydana gelen aşınmaların boyanması, bazı parçaların değiştirilmesi ve aksanlardan bir kaçının tamir edilmesi gerekiyor. Geminin güverte kısmında olduğu için seyahat etmekte sıkıntı çekmeyeceğiz. O sırada onarım işlerini aradan çıkarmak istiyoruz. Yeterli sayıda çalışanımız var ancak bir istisna yapılabilir. Eğer kabul edersen bilet için senden 50.000 beli alırım. Ne diyorsun?"

Dedi ve genç kızın cevabını beklemeye koyuldu.

Rp out;

Spoiler: