[Lowe Gun Korsanları] Şafak Vakti

Para. Kimi insan için Tanrı denilen varlık paradır. Her şey onun etrafında döner ve paraya sahip olan, güçlüdür. O yüzden çoğu insan bir Tanrıya tapıyormuş gibi tapar paraya; ama bazı insanlar için paranın bir kağıttan öte değeri yoktur. Lowe Gun korsanlarının tamamı için paranın çok değerli olduğunu söylemek pek doğru olmazdı ama kaptanları olan Edward Lowe için para fazlasıyla değerliydi ve bu durumda Lowe Gun Korsanlarının yegane amaçlarından biride para oluyordu. Üstelik bu arkadaşlarımızın oldukça yüklü borçları vardı. Yani hayatları para ve para olmuştu. 

Grand Line'nın sığ sularında Wendy adlı gemileri sallana sallana ilerliyordu. Grand Line'da henüz fazla duyulan bir tayfa değillerdi ama haklarında hatırı sayılır söylentilerde dolaşmıyor değildi. Bu söylentilerin çoğu cani ve tehlikeli insanlar olduklarıyla ilgiliydi. Kim ne derse desin, bu dostlarımızın hikayesi bence daha yeni başlıyordu.

Tayfa, üç gün önce kadar sert ve tehlikeli bir fırtınayı sağ salim atlatmıştı. Dört bir yandan göklerden denizlere düşen yıldırımlar hâlâ çoğu tayfa üyesinin kafasında diri bir görüntüydü. Şimdi ise şafak vaktiydi ve etrafta yoğun bir sis halkası mevcuttu.

King Burger, fırtınalı günden beri odasından yiyecek ve benzeri insani ihtiyaçları dışında çıkmamıştı. Yine türlü türlü deneylerle odasında uğraşıyor olmalıydı. Hobbs ise güvertede dümenin başında gözcü kulesine yerleştirdiği Velit'e odaklanmıştı. "Hey Velit! Hâlâ bir şeyler göremedin mi? Hadi ama tahminlerime göre civarda bir yerlerde ada olmalı." Diye bağıran Hoobs'un yüzünde endişeli bir ifade vardı. Yanılıyor olabileceğinden korkuyordu. Velit ise Hoobs'un bağırışı ardından kaşlarını büzüp: "Yok bir şeyler Hobbs-san! Sisten bir şeyler görünmüyor gerçi." diye karşılık vermişti. Bunun üzerine Hobbs vücudunu dümene yaslamış ve kara kara düşünmeye başlamıştı.

Alba Pungo ve Blonde kardeşler ise kendi aralarında güvertenin ortasında oturmuş, sohbet ediyorlardı. Kaptan Edward Lowe ise odasında dinlenmekle meşgul idi. Zira fırtına en çok onu yormuştu. Koca bir tayfayı idare etmek pekte kolay değildi sonuçta. Diabolo ise odasındaydı bir süredir. Odasında oturup, öylece düşünüyordu. Tayfanın güzel ve sakar aşçısı Rocher ise dün gece mutfakta uyuya kalmıştı ve aniden bir tavanın yere düşmesiyle uykusundan uyanmış, daha doğrusu sıçramıştı.

O sırada Velit gözcü kulesinde hoplamaya başlamış ve hafifçe açılan sislerin arasını göstererek: "Kara göründü! Kara göründü!" diye bağırmaya başlamıştı heyecanla. Hobbs'un bu sözleri duymasıyla vücudu dikleşmiş ve gözleri fal taşı gibi açılmıştı. Gözlerini sohbet etmekle meşgul olan üçlüye dikip: "Hey sizden biri çabuk kaptana haber versin! Kara göründü." diye bağırmıştı. Bunun üzerine Alpa Pungo ayaklanmış ve kaptanın odasına doğru koyulmuştu. Hobbs ise Velite'e seslenip adanın nasıl göründüğünü anlatmasını istemişti; ama sisler hâlâ yoğundu ve adayı tam manasıyla görüp anlatmak Velite için mümkün değildi.

Bir kaç dakika sonra Edward'ın kapısı tıklatılmıştı. Kapının ardındaki ses Pungo'ya aitti ve içeri girmek için izin istiyordu. Eğer Edward içeri girmesine izin verirse Pungo içeri girince saygısını gösterecek ve ardından: "Kaptan kara göründü. Hobbs-san sizi güverteye çağırmamızı istedi." diyecekti.  

O sırada Diabolo güvertedeki konuşmaları odasından duyabilmişti. Karanın göründüğünden haberi vardı ve güverteye çıkıp şöyle bir göz attığında bu sislerin arasından adayı net bir şekilde görebilmeside mümkündü kızıl gözleri sayesinde. Saat şafak vaktiydi ve tayfanın ilk macerası başlamak üzereydi! Bakalım neler olacak daha?

Deniz hırçın ve değişkendir... Bazı anlar çok pis ve iğrendirici bir yapısı olabilir; fakat bazı anlar, en duygusuz insanın bile göğsünü korkuluklara dayayıp saatlerce kendisini izlemesini sağlayacak kadar durgun ve narinde olabilir... Böyle bir şeye aşık olmak ise, ancak Edward Lowe gibi çılgın insanların işi olabilir, değil mi sayın dinleyiciler?

Edward Lowe, kendisini güverteye çağırma görevi düşen Pungo'ya yeni bir talimat vermiş ve sadık korsan aldığı bu emri "Emredersin Kaptan." diyerek onaylamıştı. Ardından hızlıca odayı terk etmişti. Edward Lowe ise güverteye çıktığında heybetli bir konuşmaya hazırlanmıştı. Kaptan olarak işleri düzene sokması gerektiğinin bilincindeydi kesinlikle.

"Kaptan, fırtına yüzünden her şey allak bullak oldu. Dürüst olmak gerekirse herhangi biri adayı bana tasvir edene kadar bizi bekleyen şeyin ne olduğunu söylemem pekte mümkün değil." Hobbs ensesini utançla kaşıyarak cevap vermişti kaptanına. O sırada ise Pungo güverteye çıkmış ve ağzını tam açacakken yardımcı kaptanın burada olduğunu görünce, konuşma gereği hissetmeden kardeşinin yanına geçip kaptanını dinlemeye başlamıştı. Diabolo ise hem kaptanın kulağına fısıldaması  hemde Hobbs'un sözleri üzerine zaten kafasında olan adayı izleme işini yapmaya koyulmuş ve adanın olduğu tarafın korkuluklarına doğru ilerleyip, izlemeye başlamıştı. Tayfada ki çoğu kişi epeydir beraberdi ama yinede anlam veremiyorlardı. Yani nasıl olurda, kendileri sisten başka bir şey göremezken bu adam sislerin arasından bir şey görebilecekti? Gerçekten şaşırtıcı bir özellikti bu. Ve kesinlikle işe yarıyordu. Diabolo sislerin ardındaki adayı görebiliyordu.

Adanın girişinde sağ ve sola dev heykeller yapılmıştı. İki heykelin ortasında ise bir şelale vardı ve bunun dışında çevrede tepeler bulunuyordu. Bunların dışında ise pek bir şey görememişti; ama hem hisleri hemde insan üstü dürtüleri bu şelale ve heykelin arkasında bir şeyler olduğuna inanmasına sebep oluyordu. Ayrıca heykellerin insan eliyle yapıldıkları belliydi, yani bu şelalenin ve tepenin arkasında yaşayan insanlar olmalıydı. Zatem gemi biraz daha adaya yaklaştığında şelalenin ardından uzanan yolu görebilmişti. Bir geminin geçebileceği kadar derin ve geniş yapısı olan doğal bir yol görüyordu. Onun dışında ise dikkate değer bir şey görememişti kızıl gözler. Anladığı kadarıyla adaya giriş çıkış serbest gibiydi ve adaya girmek istiyorlarsa şelalenin içinden geçmeliydiler.

Kaptan o sırada konuşmasını bitirmiş ve adayı izlemekle meşgul olan yardımcı kaptanına dönüp, ondan gelecek raporu beklemeye koyulmuştu. Aynı zamanda kaptandan talimat alan Blonde kardeşler söylene söylene kamaraların yolunu tutmuştu. Gerçi çoğu mızmızlanma küçük kardeşten çıkıyordu. Alba kardeşler ise yelkenleri toplamak için hazırlıklara başlamış, Hobbs ise kaptanı gibi Diabolo'dan gelecek raporu beklemeye başlamıştı. 

Adanın temsili:

Diabolo'nun mistik kırmızı gözleri ile sis perdesinin ardındaki adayı görmesi ve gördüklerini kaptanına aktarması üzerine Kaptan Edward Lowe'de bunu tayfaya anlatmış ve ardından Bay Hobbs'un fikirlerini sormuştu. Hobbs bir süre çenesini sıvazladıktan sonra: "Sanırım Şelale adasına geldik. İşin iyi yanı bu ada denizci hükümetine bağlı değil ve misafirlere karşı oldukça misafirperverler. İşin kötü yanı ise, oldukça güçlü savaşçılara sahipler... Yani olurda ters bir hareket yaparsak yağma veya çalmak gibi, bizi üzebilecek kapasiteleri var. Uzun yıllar boyunca denizci hükümeti'nin desteğini almadan korsanlarla diş gösterebilmeleri ile ünlüler." Bay Hobbs bir kaç saniye duraksamış ve etrafına bakmıştı. Sis dağılmaya ve ada yavaş yavaş Diabolo haricinde tayfanın diğer üyeleri tarafından da görünür hale gelmeye başlamıştı. "Bizi asıl ilgilendiren kısım ise, bu adadaki altın madenleri... Evet Grand Line'nın sayılı altın madenlerinden birine sahip bu ada ama işin kötü yanı, adanın şu anki kralı tarafından mühürlenmiş. Geçmişte yaşanmış bir olaydan sonra ada halkı madenleri bir daha açmamak üzere kapatmışlar. Ne olduğunu tam olarak bende bilmiyorum. Madenlere girmeyi bırak, yaklaşmak bile yasak ve burada kurallara uymayanlara özellikle misafir olanlara pek iyi davranmadıklarını duymuştum."

Bay Hobbs'un konuşmasının sonlanmasıyla Blonde kardeşler tekrardan güverteye ellerinde bir liste ile gelmişlerdi ama üzerlerinde bir farklılık vardı. Sap sarı saçlarından tut ayaklarına kadar her yerleri kan olmuştu. Vücutlarından tüm tayfaya yayılan kan kokusu güvertede fazlasıyla hissedilebiliyordu. İkisininde suratında somurtkan bir ifade vardı ve sinirden kuduruyor gibiydiler. Kağıdı Edward'a uzatırken büyük kardeş: "Bay Burger'ın istedikleri bu kağıtta yazıyor istediğin gibi kaptan." demişti.

Tayfanın güzel aşçısı ise dünden hazır olan yiyecekleri hazırlayıp, kaptanın özel isteği üzerine hazırladıklarını kaptanın odasına götürmüştü; ama odanın kapısını açıp içeriye girdiğinde kaptanın hala gelmediğini görmüştü. Emanetleri bırakıp güverteye haber vermek için yürüdüğü sırada aniden karşısına Bay Burger çıkmış ve öpüşme mesafesine kadar girip, dik dik bakarken: "Acım." demişti sadece. Oldukça ürkütücü gözüküyordu ve vücudu bir ceset gibi kokuyordu.

Alba kardeşler ise o sırada yelkenleri toplayıp, flamayı indirmişti. Gemi yavaş ve ağır bir şekilde adaya doğru yaklaşıyordu ve on dakika içeresinde şelaleye fazlasıyla yaklaşacaklardı. Eğer Kaptan Edward Lowe adanın etrafında tur atmak istiyorsa çabuk karar vermeliydi.