Kızıl Kafalar (Rayl - Kiyora)

Rayl hızla sarhoşa ilerledi ve onu omzundan tuttuğu gibi sertçe kendine çevirdi. Yakasından tuttuğu gibi havaya kaldırdı onu ve;  “Ne yaptığını sanıyorsun seni lanet sarhoş bunak, sana uzanan elin üstüne kustuğun yetmezmiş gibi birde umursamaz tavırların sinirlerime dokunuyor.” dedi. İhtiyar güldü; “Amma tahammülsüzmüşsün be genç dostum. Özür dilerim, dandik kıyafetlerinin masrafını ben karşılarım. Gücünü böyle şeyler için harcama, kazanacağın para için sakla. Kızımı o haydutların elinden kurtarırsan sana iki milyon veririm. Şimdi bırak beni de şurada oturan kederli eşime gidelim, seni görüp umutlansın ve hüznü dinsin biraz..” dedi. Rayl ihtiyarın gülüşü ve özürü karşısında biraz sakinledi ve adamı yavaşça yere bıraktı. O sırada Kiyoranın kendisine bağırdığını duydu. Güvertede başka bir kadınla beraber dururlarken, kendisini görmüş ve panik yapmış gibiydi. Sakinlemiş olan Rayl bundan sonra sakince ihtiyarı dinleyecekti ve gemiden inene kadar başına başka saçmalıklar gelmemesini umut ederek dinlenecekti.

Rayl sarhoşu yakasından kaldırmış bir şeyler söylerken Kiyora bağırdı kadının ardından gelirken. Rayl sakinleşerek adamı yere bıraktı. Kadın şaşkınca kocasına yönelip yakasını düzeltti, parmaklarını saçlarında gezdirdi ve yanağına bir öpücük kondurdu. Küçük bir çocukla ilgilenir gibiydi kadın, gözleri şefkatle bu savsak adama bakıyordu onunla ilgilenirken. Derken adam da olduğu yerde biraz silkelenip daha da kendine gelmeyi denedi ve o da şefkatli karısının yanağını hafifçe öptü. Sonra Rayl’e döndü Kiyora’yı başıyla hafifçe göstererek, “Sanırım berabersiniz” dedi ve cevabını bile beklemeden, eşinin koluna girerek masaya doğru yürümeye başladı. Giderken kızıl kafaları da davet etmişti.

Herkes masaya kurulduğunda, ihtiyar konuşmaya başladı: “Mektubunda yazdığına göre Moune adasındaymış. Buralara oldukça uzaktır, Bertha’nın üçüncü durağı orası olacak. Doğudaki asayişsiz küçük adalardan biridir, zamanında ipek götürürdü gemilerim oraya. Çok kez korsan saldırısına uğradı gemiler, limanda çok kez mallar çalındı. Eğer bize yardım etmeyi kabul ederseniz, epey tehlikeli insanlara bulaşacağınızı bilmelisiniz. Kızımın mektupta bahsettiği çetenin ismi Mavi Yılanlar, Moune’de epey etkilidirler. Kumarhaneler, tavernalar, hanlar işletirler, haraç keserler, soygun yaparlar. Son duyduğumda üye sayıları yüzleri bulmuştu. Adada, başlarında bir çavuşla duran bir avuç denizci onlara yetmiyor ve çoğu kez görmezden geliyorlar. Yerel yönetimin polisleri de çok karışamaz onlara. Patronlarının ada meclisinde birçok adamı olduğundan haberdarım. Kızım çok acı şeyler yazmış. O serseri de çeteye katılmış, bir süre sonra kızım ayrılmak istediğinde de buna engel olmuş. Şimdi kızım şehirdeki bir tavernada çalıştırılıyor…” Adam bir an durdu, gözlerinde belirgin bir öfke yükselmeye başladı. Sıradaki cümlelerine dişlerini sıkarak devam etti, “Fahişelik bile yaptırıyorlar… Geceleri çalıştığı tavernanın üst katındaki odasında kalıyor, onun gibi köle edilmiş birkaç kız ve sayıları değişen çete üyeleriyle. O serseri de kumarhanedeymiş sanırım. Lanet olası, onu kendi ellerimle öldüreceğim!” yumruğunu masaya vurup porselen fincanların şakırdamasına neden oldu adam. “… Moune’de bir büyük şehir ve birkaç kasaba vardır. Şehrin nüfusu yüz bin civarındaydı. Mavi Yılanlar o şehirde epey etkilidirler, her yerde bağlantıları bulunur ve bazen, açıkça öldürmekten de çekinmezler. Şehri yöneten küçük meclisten birkaç kişi onlarda rüşvet alarak kolaylık sağlar. Başlarda ben de rüşvet verip bu işi halletmeyi düşünüyordum, ancak çok riskliydi. Şehre neredeyse tamamen hakim adamlar beni ve güzel karımı da öldürüp her şeyimizi alabilirdi. Sizle tanışana dek niyetim oradan birkaç adam kiralayıp kızımı kaçırmaktı. Eğer sizin gibi profesyoneller bu işe el atarsa en azından biraz daha rahatlamış olurum. Kabul eder ve başarırsanız size iki milyon veririm ve benden isteyeceğiniz her türlü yardımı da yaparım…” Adam sözlerini bitirip iki gence bakındı, net bir cevap bekliyordu. Olumlu yanıt alınca adaya gidene dek geçecek bir haftada planlar üzerine tartışacak ve kızının kurtarılmasını sağlamak için en iyisini düşünecekti. Adaya vardıklarında ise bu genç avcıların işlerini yapmasına izin verecekti.

Rayl adamı bıraktıktan sonra bir kadının yaklaştığını gördü. Kadın, ihtiyarın yakasını düzelttikten sonra şevkat gösterir gibiydi. Daha sonra adam silkelenip Kiyorayı kastederek “Sanırım berabersiniz” dedi ve masaya doğru yöneldi. Rayl ''Ne kadar vurdumduymaz ve aptal bir adam'' diye düşündü.

Masaya geçildikten sonra adam anlatmaya başladı; “Mektubunda yazdığına göre Moune adasındaymış. Buralara oldukça uzaktır, Bertha’nın üçüncü durağı orası olacak. Doğudaki asayişsiz küçük adalardan biridir, zamanında ipek götürürdü gemilerim oraya. Çok kez korsan saldırısına uğradı gemiler, limanda çok kez mallar çalındı. Eğer bize yardım etmeyi kabul ederseniz, epey tehlikeli insanlara bulaşacağınızı bilmelisiniz. Kızımın mektupta bahsettiği çetenin ismi Mavi Yılanlar, Moune’de epey etkilidirler. Kumarhaneler, tavernalar, hanlar işletirler, haraç keserler, soygun yaparlar. Son duyduğumda üye sayıları yüzleri bulmuştu. Adada, başlarında bir çavuşla duran bir avuç denizci onlara yetmiyor ve çoğu kez görmezden geliyorlar. Yerel yönetimin polisleri de çok karışamaz onlara. Patronlarının ada meclisinde birçok adamı olduğundan haberdarım. Kızım çok acı şeyler yazmış. O serseri de çeteye katılmış, bir süre sonra kızım ayrılmak istediğinde de buna engel olmuş. Şimdi kızım şehirdeki bir tavernada çalıştırılıyor…” Buradan sonra adamın sinirlendiği anlaşılabiliyordu ve devam etti; “Fahişelik bile yaptırıyorlar… Geceleri çalıştığı tavernanın üst katındaki odasında kalıyor, onun gibi köle edilmiş birkaç kız ve sayıları değişen çete üyeleriyle. O serseri de kumarhanedeymiş sanırım. Lanet olası, onu kendi ellerimle öldüreceğim!” Sertçe masaya vuran adam; “… Moune’de bir büyük şehir ve birkaç kasaba vardır. Şehrin nüfusu yüz bin civarındaydı. Mavi Yılanlar o şehirde epey etkilidirler, her yerde bağlantıları bulunur ve bazen, açıkça öldürmekten de çekinmezler. Şehri yöneten küçük meclisten birkaç kişi onlarda rüşvet alarak kolaylık sağlar. Başlarda ben de rüşvet verip bu işi halletmeyi düşünüyordum, ancak çok riskliydi. Şehre neredeyse tamamen hakim adamlar beni ve güzel karımı da öldürüp her şeyimizi alabilirdi. Sizle tanışana dek niyetim oradan birkaç adam kiralayıp kızımı kaçırmaktı. Eğer sizin gibi profesyoneller bu işe el atarsa en azından biraz daha rahatlamış olurum. Kabul eder ve başarırsanız size iki milyon veririm ve benden isteyeceğiniz her türlü yardımı da yaparım…” dedi ve konuşmasını bitirdi.  

Rayl kızın duruma üzülmüştü ve adama olan öfkesi biraz daha azalmıştı. Bütün adayı ele geçirmiş bir çete vardı. Zor bir işti ve ''İki milyona değer mi?'' diye sorguladı kafasında. İhtiyardan daha çok destek bekliyordu iki kişi için oldukça zor bir görevdi. Ama genel anlamda aklına yatmıştı. ''Benim için uygun.'' dedi. Kiyoraya bakarak onun da yanıtını duymak istedi. Kabul ederse adamdan daha fazla destek talep edecekti. ''Koca adaya iki kişi yetmez ihtiyar, ada dışından ufak bir ekip daha toplamalısın. Bize daha fazla bilgi ve içeri sızmak için açık kapı yaratmalılar. İki kişi göğüs göğüse savaşmak intihar olur ancak. '' diyecekti.

Kısa bir tereddütten sonra iki avcı da adamın teklifini kabul etti. Sarhoşun yüzü gülmüştü şimdi. Rayl tekrar söze girdi, “Koca adaya iki kişi yetmez ihtiyar, ada dışından ufak bir ekip daha toplamalısın. Bize daha fazla bilgi ve içeri sızmak için açık kapı yaratmalılar. İki kişi göğüs göğüse savaşmak intihar olur ancak.” İhtiyar kaşlarını büktü, yardımdan kastını çok yanlış anlamıştı kızıl saçlı genç, “Başka ekip toplayabilecek durumda olsam tesadüfen karşılaştığım iki genç ödül avcısına böyle bir şey teklif etmezdim herhalde, değil mi genç adam? İlk aklına gelen iki kişiyle koca çeteye karşı göğüs ğöğüse çarpışmaksa belki de yanlış kişiye denk gelmişimdir.” Bir an duraksayıp devam etti, “Birkaç gündür uğraşıyorum. Denizciler, polisler vesaire, faydası olmadı. Laoren’de ise ödül avcısına rastlamak zordur, tüm denizde nadir oldukları gibi. Gidip Moune’de bana yardım edebilecek birilerini bulmaktı niyetim, oldukça da umutsuzdum. Zira orada kimin neyin peşinde olduğunu bilemezsin, kimseye güvenemezsin. Siz karşıma çıkınca tüm belirsizlik kalkmış oldu. Siz işinizi yaparken birkaç masrafınızı da karşılayabilirim, sizinle planın içinde de yer alabilirim. Şu an için en makul olanı sessizce sızıp kızımı kaçırmak gibi duruyor. Bunu da siz yapabilirsiniz sanırım.” Adam sözlerini bitirip gençlere baktı. Yol boyunca daha çok tartışacak ve planlar yapacaklardı…

Bir hafta sonra Moune göründü deniz açıklarından. Sarı turuncu yapraklarla örülü ağaçların örttüğü tepelerin eteklerinden limana dek uzanan şehir görünüyordu. Limana ise farklı türlerden birkaç gemi demirlemişti ve insanlar koşturuyordu.
Ada orta büyüklükteydi. Deniz kıyısından içlere doğru tepeler yükseliyor, hepsinin ortasında ise dağ denecek kadar yüksek bir kayaç uzanıyordu. Tepesi karla kaplanmış, etekleri yeşil sarı renklere bürünmüştü bu dağın. Limana uzaktan bakan gemiden biraz olsun seçilebiliyordu.
Gemi yaklaştıkça şehir daha da netleşti. İki ila beş kat arasında değişen taş ve ahşap binaların oluşturduğu ufak sokaklar, küçük caddeler insanlarla doluydu. Şehir ile liman arasında genişçe bir meydan ve o meydanda da büyükçe bir Pazar vardı. Pazar yerinde ahşaptan dükkanlar, seyyar dükkanlar, her yere gerilmiş brandalar dikkat çekiyordu. Şehir ise çok daha düzenli görünüyordu bu karmaşık pazara göre. Hanlar, oteller, tavernalar, evler, resmi binalar ve dükkanlar oluşturuyordu şehrin yapılarını. Sağ tarafta ufak binalar arasından fırlamış beş katlı genişçe bir taş bina seçiliyordu. Burası şehrin yönetim merkeziydi.
Tüm evler beşik çatılarla örtülmüştü ve tepelerine düşen yağmurdan koruyorlardı sakinlerini. Sabahın erken saatlerinde limana yanaştı Bertha. Bundan önce uğradığı limanlarda birçok yolcu indirmiş ve yenilerini bindirmişti. Buraya da yolcularını bırakacak, yeni yolcular alacak ve ertesi sabah tekrar yola çıkacaktı.

Rayl'in destek isteğini ihtiyar uzun bir konuşma ile reddetmişti. İhtiyarın kafasındaki plan bir kaçırma operasyonuydu. Rayl ''Biraz aksiyon, kan görmek istiyordum aldığımız işe bak... Ne sıkıcı.'' diye düşündü. Gemi alacak parayı biriktirdikten sonra böyle saçma işlere bulaşmamaya niyetliydi ama şuan paraya ihtiyaçları vardı.

Bir hafta sonra nihayet adaya varmışlardı. Rayl ada gözükmeye başladığı zaman geminin pruva kısmına gitti ve adayı incelemeye başladı. Ada, merkeze yaklaştıkça yükselen profili ile ters bir huniyi andırıyordu. Evler, tavernalar, hanlar, oteller ve bunların arasında insanlar sokakları, caddeleri doldurmuşlardı. Bu canlı ve güzel adaya bakıp; ''Böyle bir yeri kıçı kırık bir çetenin ele geçirmiş olması... yazık.'' diye iç geçirdi Rayl.

Gemi adada bir gün kalacaktı. Rayl'in planı bu işi bir gün içinde bitirip gemiye dönmekti. İlk olarak şehirdeki tavernalarda o olmazsa şehir halkından azda olsa bilgi koparabilmekti. Ama dikkat çekmeden yapılmalıydı.