[Evren görevi] Yabancı/Denizci

Kevin H. Black ismi henüz duyulmamış bir denizciydi ancak donanmaya katılması bile ondan gizli olsa da pek çok olayı tetiklemişti. Donanmada pek çok ırktan insanın bulunduğu bilinse de onun mensup olduğu su altı ırkı pekte alışıla gelmiş bir şey sayılmazdı. Her ne kadar onu bir çeşit denek olarak kullanmak isteyen bilim adamları olsa da bir kumandan bu duruma yumruğunu masaya vurarak cevap vermişti. Tayfasında genelde istenmeyen kişileri toplayan bu kumandanın adı Altan John'du.

Gen yaşta denizciliğe başlamış olan John'un hikayesi tüm denizciler için adeta bir masaldır. Ona bakıldığında dışarıdan ne kadar aptal bir ifade görseler de uzun yıllar boyunca miço olarak çalışmış ve her rütbeyi kendi bileğinin hakkı ile kazanmıştır. Onu yargılayanlara karşı daha güçlü çıkmayı her seferinde başarmasına karşın Kumandan olduğunun ilk gününde bile ona verilen gemi bir çeşit harabeydi adeta. Iskartaya çıkarılmak üzere olan geminin kontrolünün aldıktan sonra deli denen bir marangozla birlikte onu halkın yardımı ile kendisi de çalışarak tamir etmiştir. Sonrasında ayrımcılığa maruz kalacağını düşündüğü herkesi mürettebatında toplayıp denizcilerin  en renkli ve korsan tayfasını andıran mürettebatını kurmuştur. Onun hikayesi böyle ancak kahramanımız bu mürettebatta nasıl kendine bir yol belirleyecek?

Sabahın erken saatleri geldiğinde Kevin'in ilk günü de başlamıştı. Tüm mürettebat güvertede toplanmış bir şekilde onun gelişini izlemeye koyulmuşlardı. Güverteye adım atması ile birlikte "Gerçekten de balık adam" sesleri çıkmaya başlamıştı. Sonrasında onların başındda duran ve beyaz ceketi ve apoleti ile duran John konuşmaya başlamıştı "Mürettebatımla daha iyi tanışmanı isterdim ancak çok önemli bir görev almış durumdayız bu nedenle biraz resmi olsa da onları ben sana tanıtacağım şimdilik. Yolda eminim ki daha yakın dostluklar kuracaksındır." demiş ve sırayla yanındaki kişileri göstermeye başlamıştı "Bu marangozumuz Buble,onun yanındaki de doktorumuz Alysa, hemen yanındaki kişi de emir subayım ve senden sorumlu olan Harambe. Aşçcılık görevini yapan arkadaşımız şu anda kumanya hazırlamakla ve erzak sayımı yapmakla meşgul ama görünce tanırsın zaten. Kalanlarda bunlar işte ne yaparsın." dedikten sonra mürettebat gülmeye başlıyor aniden. Oldukça dostane bir hava olduğu kesin ama bu alışma sürecini uzatır diye endişelenmemekte elden değil çünkü bu kişilerin oldukça uzun zamandır bir arada oldukları her hallerinden belli oluyor. Genel olarak baktığındaysa renkli saçlar, senin gibi bir kaç balık adam daha bir kaç tane siyahi insan ve bir tane de metal kollu birisi olduğunu görüyorsun. Bu kişiler normal denizci görünümden çok uzaktalar ancak hepsinin üstünde tek bir leke bile olmayan üniformaları bulunuyor. Bu tanıtmaya karşın senden de bir şeyler duymak istiyor gibiler.

Kumandan John

Spoiler:

Bubles

Spoiler:

Alysa

Spoiler:

Harambe

Spoiler:

Resim boyutları için özür dilerim ayarlamam gerekirdi kusra bakma bi dahakine dikkat edeceğim.

Sonunda denizdeydim. Gold Roger'ın hükmettiği , korsanların bataklığı olan bu denize hükmedecek bir denizci olacaktım. Bu işe de ilk olarak o 5 orospu çocuğunu bularak başlayacaktım. Kısa bir süre önce bulunduğum denizci şubesinden bir haber duyarak ayrıldım. Haber gökyüzünde bulunan bir adayla ilgiliydi. O 5 orospu çocuğundan birinin Skypiea'lı olduğu düşünülünce oraya gitmem gerektiğine karar vermiştim. Ayrıca o orospuların yanından kurtulup harbi adam denilebilecek bir kaptanla tanışmıştım sanırım...

Yeni geldiğim geminin kaptanı duyduğuma göre her türlü sorunlu tipi gemisinde toplayan biriydi. Böyle tipler hikayelerde oldukça güçlü tanıtılırdı. Bunun yanında ekibi tarafından oldukça sevilen tipler olurlardı böyle kişiler. Örnek vermek gerekirse adamda bulunan polis ekibinin başı Goril-san'da böyleydi. Bu yüzden bu adama güvenmeyi başarabilirdim sanırım. Bunun yanın da geçmişi de oldukça başarı ile doluydu. Benimle savaşacak güçlü birinin olması onurdu. Bütün bu iyi yanları bir kenara atarsak tek bir kötü yanı vardı bu adamın. Tipi...

Sabahın erken saatleri gül gibi uykumdan uyanarak yeni tayfam ile tanışmaya gitmiştim. Beni ilk karşılayan kişi kaptan olmuştu. Onunla tanışıp içeri geçmiştim. 1-2 dakika içeri girdiğimde dünyanın en mutlu insanıydım. Benim gibi sıra dışı olan onlarca kişi. Ben onlarla tanışmaya can atarken kaptan tek tek onları tanıtmıştı. İlk tanıttığı tip burada ki en normal tipti. Ancak böyle bir yerde yaşayan birinin manyak olmaması mümkün değildi. Normal olsa bile şu ana kadar delirmiş olmalıydı muhtemelen. 2'nci tip yosun kafalı bir kadındı. Oldukça dostça görünen bir tipti. Onunla arkadaş olabilirdim sanırım. 3'ncü tip ve diğerleri ise benim istediğim ortamı sağlıyorlardı. Burası benim cennetimdi ve karar vermiştim. Burayı kaybetmeyecektim...

Kaptanın tanıtmayı bitmesiyle konuşma sırası bana gelmişti. '' Merhabalar, ben Kevin H. Black. İlk olarak evet bir balık adamım ancak sadece %10. Çocukluğumda kanatlarım ve kuyruğum da vardı ama onları yok ettim. Umarım farklı olmam sizin için sorun değildir. '' diyerek gülümseyecektim.

Sözlerinin sonunda insanlar üniformasına bakmıştı Kevin'in kendi farkında olmasa bile o bir denizci teğmeniydi ve etrafındaki erler için mutlak hüküm anlamına geliyordu bu lakin kumandan Kevin'e dönüp "Eşyalarını kamarana bıraktıktan sonra görevi subay kadrosu ile konuşmak için gel balık adam." demişti gülümseyerek. Sonrasında etrafındaki kişiler "Vay be kanatları da varmış ha!? Neler neler yahu." demişlerdi sadece ve sonrasında işlerine koyulmuşlardı.

Bu sırada yaklaşık bir metre boyunda çocuktan bir kız kahramanımızın yanına gelmiş ve "Beni izleyin teğmenim." diyerek elindeki valizleri yüklenmişti. Epey neşeli birisi gibi görünüyordu, zira yürüyüşü bile sekerekti, sesine gelince bir çocuğun sesiydi basitçe. Kısa kızıl saçları ve iri mavi gözlerine eşlik eden süt beyazı teni ile oyuncak bir bebekten farkı yoktu ancak çık kırıldım görünen kolları epey güçlü olmalıydı ki rahatça bavulları yüklenmişti.

Yürüyüşleri sırasında "Ben Laila sizden sonra rütbe sırasında gelen çavuş ben oluyorum ama mürettebatta anlamadığınız bir şey olursa sormaktan çekinmeyin." diyerek yürümeye başlamışlardı. Geminin iki kat altına inerken odaları sıra sıra tanıtarak yürüyordu genç kız. Bu sırada yemak haneyi de göstermişti, içeride bir goril oturmuş muz soyuyordu. O an bir saniyeliğine de olsa göz göze gelmişlerdi kahramanımızla. Hemen ardından mürettebatın kaldığı yatak haneler geliyord ve koridorun sonuna doğru sağ tarafta Kevin'in odası bulunuyordu. Üzerine çoktan adı özel bir hattata yaptırılmış kanjilere benzer şekilde yazılmıştı kapının. İçeriyse yaklaşık on metre kadar ve bir gemi odası için ferah sayılabilecek bir odaydı. Geniş kareli tek kişilik bir yatağı vardı. Onun hemen karşısında üstünde basit bir ispirto lambası olan ufaktan bir masa ve kıyafetleri için ahşap bir dolap. Dolap ve yatağın arasındaki duvarsa beklendiği gibi yuvarlak bir pencereye sahipti. Penverenin sadece yarıdan yarıya açılması için alt kısmı mühürlenmişti bu şekilde sert sularda bile korunacağı düşünülmüştü. Pek tabi rotaya göre oldukça güneş alabilirdi bu oda. Şartlara bakıldığında epey iyi görünüyor.

Bu sırada Laila hazır bir şekilde kapının önünde kahramanımızı beklemeye koyulmuştu ve sonunda sözlerine "Üzgünüm efendim ancak rütbelere göre odaların büyüklüğü ayarlanıyor... Benimki buranın yarısı kadar ancak yine de güzel! Ya da böyle demek yardımcı oluyor... Gemi hakkında sorunuz varsa ya da gitmek istediğiniz bir yer oraları gezdirdikten sonra sizi kumandanın yanına çıkarabilirim. Açsanız yemekhaneye uğrayabiliriz." demişti vve elini alnına koymuş emir bekler bir şekilde göğüslerini dışarı çıkarmış çenesini onlara dayamıştı.

Herkes bir an da neden bana garip bir şekil de bakmaya başlamıştı anlamamıştım. Bir süre sonra kumandanın bana rütbemi hatırlatmasıyla olayları kavramıştım. İnsanları yönetebilecek bir adam değildim. Benim kaptanlıktan anladığım her gün yüzüne gülümseyeceğim insanları koruyabilecek kadar güçlü olmaktı. Ancak şimdilik kumandanımın sözünü dinleyecek ve odaya gidecektim.

Yol da bana kızıl saçlı, mavi gözlü, küçük bir hanım eşlik ediyordu. Ona '' ah tamam, teşekkürler'' diye gülümsedikten sonra ben bavullara doğru hareket ederken bir an da bavulları kaldırmasıyla içimden bir oha çekmiştim. Kızın çavuş olduğunu duyduğumda bir oha daha çekmiş bulundum.
Olayının şaşkınlığından kızın dediklerini anlamamış ve yemekhane hariç odaları çözememiştim. Yemek hane de bir goril vardı goril. Adamda ki polis memuru goril-san gibi değil gerçek bir goril vardı. Acaba bir mink'miydi? Karar vermiştim onunla tanışacaktım. Neyse ya, böylece kendime uğraşacak bir şey bulmuştum. 1-2 dakika sonra da odama varmıştım zaten...

Ben mezarlıklarla dolu iğrenç bir adada doğmuştum. Benim evim denizdi. Bu oda o yüzden benim için sıradan bir odadan farksızdı. Üstelik bunun üzerine o küçük kız odasından şikayet ederek, rütbenin önemini vurgulamıştı bana. Açıkçası denizci kuralları can sıkıcıydı. Ancak o orospu çocuklarını öldürene kadar kanunlara uyacağım. Üstelik denizciler de gücü bulmak daha kolaydı.

Ben yakın dövüşte iyiyim. Ancak bitirici veya farklı etki bırakacak saldırılar benim dövüş stilim için imkansız. Bu yüzden çeşitli silahlara güvenmek zorundayım. Ancak bu dünya da silahların etkilemediği kişiler var. O yüzden bu gemi de bir şeyler bulmalıydım. Aklıma ilk gelen kişi ise kumandandı. O yüzden çavuşa '' Hayır aç değilim teşekkürler. Lütfen beni kumandanın yanına çıkarın. '' diyecektim. Kumandandan belki özel saldırılar öğrenebilirdim. En olmadı diğer balıkadamlardan bir kaç balıkadam tekniği öğrenmeyi deneyecektim.