[Evren görevi] Yabancı/Korsan

Hep Yek Tayfası huzulu bir gün ile başlamışlardı günlerine. Aldıkları bir duyum neticesinde Ookami adasına yönelmişlerdi. Doğal güzellikleri ve az sayıdaki vatandaşları ile tanınıyordu bu ada. Pek tabi onların amacının gezi olduğunu pek düşünmüyorum, aldıkları bir söylenti neticesinde uçan gemilerle ilgili duyumlara yönelmişlerdi.

Tayfada genel olarak bir huzur hali bulunsa da Rayno'nun kahkahası ile tüm tayfa ayaklanmıştı. Gece gözlemesi için ona bırakılan nöbeti çok garip bir uyarı ile yerine getirmişti ancak güverteye toplanan tayfa neye güldüğünü hemen anlamıştı. Geldikleri ada onlara tarif edilen ada ile çok alakasız duruyordu. Bunu söylememin en basit sebebi yeşil olması beklenen ağaç ve bildiğimiz kumsalın renginin pembe ve tonlarından oluşmasıydı.

Jeux bile şaşkınlığıyla gözlerini uyku sersemi olmadığını anlamaya çalışırcasına bir kaç kere ovuşturmuş olsa da bir haritaya bir adaya bakıp duruyordu. "Ben emindim! Hayır kesinlikle burası, ama bu şekilde olmaması gerekiyordu. Evet, tam olarak burası!" diye bağırsa da Rayno'nun gülüşünün şiddeti artıyor ve sonunda "OOkami değil OKAMA OLMASIN HAHAHAHA!" diye devam etmişti. Jeux ile girdiği bir kaç saniyelik göz teması sırasında sesini kesip göz yaşlarını sildikten sonra olduğu yerden aşağı inip kaptanlarının yanına gelmişti tabi ki.

Bu sırada tayfanın kadınları da gelmiş ve şaşkınlık içerisinde adaya bakarken Reev'in "Böyle bir şey mümkün mü..." şeklindeki şaşkınlığı ile Ame'de söze girip "Güneş ışığındaki kimyasallar... Hayır hiç bir fikrim yok." diyerek konuyu kapamıştı. Genel olarak Rayno'nun eğlenceli tavırları dışında tayfada bir şaşkınlık hali söz konusuydu. Kaptanlarından emir bekliyorlardı tabi ki. Eh bir de Reev'in merak dolu ve adeta gitmek istediğini bağıran bakışları biraz da olsun kopya verir gibi.

Her şey çok güzel ilerliyordu bizim için. Grand Line'da gemimiz ilerliyor ve istediğimiz şeyleri yapabiliyorduk. Dedemizde de sürekli haber alıyorduk ve onun iyi olduğunu biliyorduk. Onu bir gün bulacaktık ama iyi olduğu sürece acele etmeye gerek yoktu. Onunla tanıştığımızda ona anlatacak hikayelere ihtiyacımız vardı ve bunları yaşamak için yola koyulmuştuk.

Ookani adası denilen bir yere doğru ilerliyorduk. Uçan gemilerle ilgili söylentiler baya ilgimizi çekmişti ve bu söylentilerin doğruluğunu araştırmak istiyorduk. Uçabilirsen bir sürü şeyi de çalabilirsin. Rayno'nun kahkahaları bizi kendimize getirmişti. Fakat ada beklediğimiz gibi değildi. Biz daha farklı bir şey beklerken kader bize oyununu oynamıştı.

Jeux bile şaşırmıştı bu işe. Doğru adaya geldiğimize emindi ve görünüşe göre de doğru yerdeydik. Fakat burası bir okama adasıydı ve bu benim hiç de hoşuma gitmemişti. Benim gibi ciddi ve sert bir adam için okama adası tam bir çile olacaktı. Zaten kız gibi davranan Sütoş'u olabildiğince uzak tutmalıydım adadakilerden yoksa erkekliğimize zarar gelebilirdi.

Tayfadaki herkes kendince tepkilerini ortaya koyuyordu. Ben sessiz kalacak ve tepki vermeyecektim. Fakat adaya inip inmeme konusunda gözler bizim üzerimizdeydi ve konuşmamız gerekiyordu. "Yapacak bir şey yok. Adaya demir atın da şu uçan gemiler neyin nesiymiş öğrenelim." diyecek ve adaya çıkma emrini verecektim. Sonrasında tayfanın neşesini yerine getirmek için "Rayno döndüğümde seni kız olarak görmeyeyim. Hahahahaah" diyecek ve Rayno'ya sataşacaktım. Bu adadan kimin ne şekilde etkileneceğini bilmiyordum ama öğrenmek istiyordum. Okamalar nasıl insanlar birazdan öğrenecektik.

Kaptan Clous görevi kardeşine devretmiş ve onun emirleri üzerine adaya demirlemek için yanaşmaya başlamışlardı. Tayfadaki herkes merak içinde bir şekilde bekliyordu bu adanın nasıl bir yer olduğunu ve onlara ne gibi olanaklar sunacağını ancak gözleri en çok parıldayan kişi Clous'un elini tuttuğu Reev olmuştu. Adaya genel olarak bakıldığında hiç bir yerde bu kadar toz pembesi rengi bir araya gelmemiş gibi görünüyordu ancak iyice yaklaştıklarında havadaki ılımanlık onları bu zararsız güzelliğe kaptırmaya başlamıştı. Doğal bir limana sahip adanın yerleşim bölgesinden çokta uzak olomayan ancak etrafta görülmeyecek bir yerine gemi demirlerken herkes toparlanmış ve adaya çıkmak için hazırlanmış görünüyordu Rayno dışında. O bu adaya pek çıkmak için hevesli değildi zira bir önceki gece nöbet tutmanın yorgunluğu da bulunmaktaydı.

Kumsala dikkatli baktıklarınad pembe olan şeyin kum değil kiraz çiçeği meyvsimi yüzünden uçuşan tonlarca yaprak olduklarını da anlamıştı tüm tayfa. Buna karşılık gidilebilecek yerler zaten tayfanın rotacısının elinde duruyordu. Pembe ağaçlarla bezeli ormanı işaret ederek "Şuradan bir yüz metre ilerlersek bir yerleşim yeri var; hem denizci karakolu da bulunmuyor. Bu yüzden rahat edebiliriz burada. Demesi ile yapılacakları tartışmaya hazırlanmıştı grup çünkü bu yabancı denen kişinin nerede olabileceğini düşünmeleri gerekiyordu. Tayfanın doktoru nefesini temizleyip "Eğer köyün içerisinde olsa bir gizem olmazdı belki de ormanı aramakla başlamamız gerek." demişti buna karşılık Reev "Öyle olsa bile yine de bir şeyler öğrenmemiz gerekmez mi?" diye bir soru daha bırakmıştı ortaya, hiç bir iz olmayan bir söylenti üzerinden harekete geçmek için bir planı vardır kahramanlarımızın tabi.

out: Oncle bizimle mi emin değilim değilse değildir

Adaya demir atmak için hazırlıklara başlamıştık. CLous da dediğim şeye itiraz etmemiş ve Jeux'un talimatlarıyla adaya demir atmıştık. Adadaki pembeliğin sebebi ise kiraz çiçeğinden kaynaklandığını görmüşlerdi. Adaya inmiş ve etrafa kısaca göz gezdirmişlerdi. Şehirde bir denizci karargahı olmaması iyi haberlerdendi. Yüz metre ileride bulunan bir yerleşke vardı ve orada bilgi alabilirdik.

Kyrien ve Jeux ve Clous benden önce konuşmuşlardı. Bu oldukça hoşuma gitmişti. Tayfadaki kişilerin fikirlerini özgürce söylemesi ve güzel bir şekilde fikir alışverişi yapmaları beni mutlu etmişti. Clous'un bir kaptan gibi davranması da moralimi düzelten şeylerden birisiydi. Kaptanlık konusunda fazla hevesli değildi ve bazen onun yerine bu işi yapmam gerekiyordu. Gerektiğinde bu görevi de yapabileceğini göstermesi bizim için iyi haberdi.

Clous ikiye ayrılmamız gerektiğini söylemiş ve beni Ame ve Reev ile birlikte kasabaya göndermişti. Kendisi de ormanda birşeyler araştıracaktı. Şu gizemli yabancıyı bulmalı ve onun nereden geldiğini öğrenmeliydik. Beni iki tane bayanın yanına vermesi biraz garipti. Onlarla pek anlaşacağım söylenemezdi ama onları koruma konusunda da benden iyisi olamazdı. O yüzden kızlarla birlikte bahsedilen yere doğru ilerleyecek ve etrafta bar, han gibi kalabalık bir yer arayacaktım. Bulursam vakit kaybetmeden içeriye girecektim. Bütün bunları yapmadan önce pelerinimle yüzümü gizleyecektim. Ayrıca meyve yeteneğimle vücut hatlarımı değiştirecek ve tanınmayacak bir hale gelecektim. Ame mi o gizlenme konusunda hepimizden daha tecrübeliydi zaten.