C Grubu : Zack-Kiyora-Akira

tarafından Kyros Ptsi 08 Şub. 2016, 00:38

Fakirlik bazen cidden insanın başına bela olabiliyor. Bu günde fakirliğin nelere yol açtığını yakından göreceğiz. Büyük olaya başlamadan önce kendimi tanıtayım. Bendeniz arenanın bilinmeyen ve taktir edilmeyen emektarı Kyros'um. Bu gün sizi eğlendirmek için düzenlediğim büyük bir etkinliği sunacağım.

En başta dediğim gibi fakirlik başa bela. Bu günkü arenanın katılımcıları da çok parasız kalmış olacak ki 5m için hayatlarını riske atıyorlar. Evet, büyük ödülümüz tam tamına 5m. Bu para bazıları'nın ayakkabı kutusuna konacak kadar ufak bir mebla ama bu gün burada yarışanlar için ise hayatları boyunca gördükleri paraların toplamından fazla.

Özel bir adaya dövüşmek için getiriliyorsunuz. Hepinize kurallar anlatılıyor. Üçünüzde adanın Lağım/Çöplük olarak kullanılan kısmına konmuş durumdasınız.

Şuan hepiniz sadece sizin bulunduğunuz bir oda'nın içindesiniz. Oda'nın içi çok sayıda silah ve malzeme ile dolu. Yanınızda istediğiniz kadar silah alabilirsiniz.

tarafından **Zachariah** Ptsi 08 Şub. 2016, 01:26

"En azından bok çukurundan olmaktan iyidir." diye mırıldandım bulunduğum bu odanın içerisinde. Odadaki ağır metal kokusunu ve stresi her detayına kadar hissedebiliyordum. Derin bir nefes almaktan kaçınmaya çalışsamda içimde biriken stres ve heyecanı boşaltmak için istemsizce derin nefesler alıp vermek zorunda kalıyordum. Kalbim pır pır atıyordu. Benim yaşımdakiler ergenliğini yaşarken ben yüklü borcum yüzünden bugün, beş milyon gibi kimi insan için tuvalet parası olan bir miktar için hayatımı ölüm dozu yüksek bir kumara sunacaktım. Beş milyon benim için aşırı fazla bir paraydı. Daha önce hayatımda görmediğim miktarlarda bir paraydı. Üstelik borcumun bir kısmını hemencik ödeyip, kemeri biraz gevşetebilirdim. Kendime güveniyordum. Belki meyvemi tam olarak kullanamadığım için dezavantajlıydım, rütbemi kaybetmemden ötürü yeteri kadar idman vakti bulamadığımdan dövüş yeteneğimi hayal ettiğim o seviyeye getirememiştim ama söz savaşmaya gelince akıllı bir insan olduğuma inanıyordum, belki güç değil ama akıl beni zafere ulaştırabilirdi.

Gözlerimi kapattım. Buraya nasıl geldiğimi şöyle bir düşündüm. Sahi nasıl gelmiştim? Bundan bir hafta kadar önce bu etkinlik kulağıma gelmişti. Üç gün boyunca her anımı buna katılıp katılmamak arasında geçirdikten sonra katılma kararı almıştım ve bugün buradaydım. Adanın limanında bir odanın içerisinde, savaş çanlarının çalmasını bekliyordum. Bu bir denizci olarak, gerçekten yaşadığım onca şeye rağmen hâlâ absürt gelsede bana artık alışmıştım. Zaten aldığım duyumlara göre parasal sıkıntı yaşayan tek denizci ben değildim. Meslektaşlarımın da bu turnuvada olduğunu biliyordum, bu kötü bir haberdi ama ne olursa olsun, rakibim kim olursa olsun bu savaşı ben kazanacaktım. Başka çarem yoktu zira. Cesetlerden oluşma zirvenin tepesindeki nefes alan varlık ben olacaktım, bu ne kadar acı verici olsada sonrası için...

Tabii odada öyle boş boş durmadım. Savaş sırasında aklımı kullanma kısmını şöyle bir düşününce önce bir adet sıvı yağ satın alıp, kılıcımı yağladım. Kılıcımı en ufak kıvılcımda yanacak kıvama getirdikten sonra bir adet şişe Rom aldım. Amacım savaşın ortasında içip içip kafa yapmak değildi elbette. Rom, savaşı kazanmamın en büyük anahtarıydı. Şimdilik adamım bunu açıklamak gibi bir niyetim yok ama bana güven! Dediğim gibi bu savaşı belki saf güçle değil ama akılla kazanabilirdim. En önemlisi buydu. Rom ve yağı temin ettikten sonra, ben hazırdım. Elim kılıcımda işaretin verilmesini bekleyecektim. Sonra ise, savaş başlayacaktı. Kan gövdeyi götürecek, insanlık bir kez daha ayıbını gösterecek ve maalesef ben bu savaşı kazanacaktım! Başka şansım yoktu zira dediğim gibi, kaybedecek bir şeyimde yok yaşamım dışında, oda bir zahmet risk altında olsun.

tarafından Misafir Ptsi 08 Şub. 2016, 02:13

Akira, sabahın erken saatlerinde yatağından kalkmış ve elini yüzünü yıkadıktan sonra güvertenin yolunu tutmuştu. Güneş ışığı yüzünden etrafına kısık gözlerle bakıyor ve onları açmaya çalışıyordu ama bu pekte mümkün gibi görünmüyordu. Önceki günlerde yaptıkları bir baskından alnının akıyla çıkmayı başarabilmiş fakat yorgunluğunu üstünden atmayı bir türlü başaramamıştı. Tam da böyle bir zamandan erken kalkması da ironiden farklı bir şey değildi. belkide kader onu yeni maceralara sürüklemeye uğraşıyordu.

Akira, güverteden etrafına kısık gözlerle bakmaya dursun, kollarını açmış ve esnemeye başlamıştı. Büyük bir gerişmenin ardından gözleri eski haline geldiğinde gördüğü şey masada gazete okuyan ve kendisiyle aynı rütbeli denizci arkadaşı Karl'dan başkası değildi. Kendisine ne kadar söylese de Karl'ın kesmemekte direttiği kahkülleriyle karşılaşmaktaydı. Ağır adımlarla sallana sallana ve arasıra da esneyerek ilerlemiş, bir süre sonra da Karl'ın yanına ulaşmıştı. Ona "Hatırlat bana bir gün berberi de yanımda getireyim" diyip, her zaman ki gibi takılarak uykusunu açmaya çalışmış ve bunu yaparken gözüne okuduğu gazetede bir başlık takılmıştı.

Başlık bir dövüş etkinliği ile alakalıydı ve büyük bir para ödülü konulmuştu. Akira, bu aralar nakite biraz sıkışıktı ve böyle bir ödül alması onu çok rahatlatabilirdi. Donanmanın bu aralar cimriliği tutmuş ve denizcilerinin kendi ekipmanlarını kendi şartlarıyla alması yönünde bir karar çıkarmıştı. Sen git elin itini yakaladı diye bir adama paralarını saç, sonra kendi adamının gereksiniminden kıs. Bunu düşündükçe Akira'nın kafası atıyordu, o paraları denizcilere yatırsalar paşa paşa korsanları yakalar ve işlerine bakarlardı. "Neyse boşveeer" diye içinden söylendikten sonra bu etkinliğe katılmak istemiş ve zaten yol üstünde olan adada inivermişti.

Başvurusunu yapıp, kuralları öğrendikten sonra bir odaya kapatılmış ve silah seçmesi istenmişti. Etrafına baktığında bin bir çeşit silahla karşılaşıyordu. Ama onun ilgilendiği silahlar belliydi. Hemen gözleri mızrakları aramış ve iki adet bıçak uçlu mızrağı ellerine alıp şöyle bir göz gezdirmişti. Daha sonra az ilerisinde bulunan küçük çivileri görecekti, küçük ince bir poşet içinde bulunan yaklaşık 20-30 adet çiviyi kuşağına bağladıktan sonra savaşmaya hazır olmuştu. Aklında böyle tuzak eşyalarının neden burada olduğu sorusu takılsa da gerekmese bile yanında olmasının herhangi bir zararı olmadığını düşünmüş ve almıştı. Sonrasında görevlilere hazır olduğunu belirtmiş ve istekleri doğrultusunda hareket etmeye başlamıştı. Dövüş alanına çıkıp korsanlarla eşleşmeyi umuyordu.

tarafından Kiyora Victoria Ptsi 08 Şub. 2016, 06:09

"Gerçekten... Bu nasıl bir fakirliktir lan?!" diye yakındı Kiyora içinden. Yaptığı şeyin mantıksız olduğunun farkında bile olsa, ödülün miktarını duyunca dayanamamış ve bu yarışa dahil olmuştu. Belki de Kiyora'nın para zaafı sonunu bile getirebilirdi, ama genç kız başta bunu umursamadı ve yarışa dahil oldu.

Buraya gelene kadar pek bir sıkıntı çekmemişti. Düşüncelerini mevcut durum üzerinde yoğunlaştıran Kiyora, kuralları kafasında tekrarladı. İlk rakibinin kim olabileceğini düşündü. Denizcilere olan nefretini burada çok da fazla dışa vurmamak zorundaydı. Burada onlar ile karşılaşacağından neredeyse emindi. "Belki de işler istediğim şekilde yürümez..." dedi içinden. Daha sonra fazla takıntı yaptığını düşünerek derin bir nefes alıp rahatladı.

Odanın paslı, ağır kokusu Kiyora'nın ciğerlerini doldururken genç kız etrafını izlemeye başladı. Silah deposuna benzeyen bu odada çeşitli kılıçlar, kalkanlar ve niceleri vardı. İncelemeye başladı. Kendi kılıcına yeterince güvense dahi buradaki kılıçlar da fena sayılmazdı. Kiyora silahlara bakarken dikkatini çeken bir kılıç gördü. Arenada yer yer savunma yapacağı zamanlar da olacaktı pek tabii. Ne olur ne olmaz diyerek gözüne kestirdiği bu kılıcı yanına aldı. Onun dışında yanına alacağı her silah sadece gereksiz ağırlık olacaktı Kiyora için.

Elini kılıcının kabzasına götürüp sıktı. Daha henüz yanına aldığı diğer kılıç sol elinde duruyordu. Artık hazırdı. Arenaya gitmek için beklemeye başladı.

tarafından Kyros Ptsi 08 Şub. 2016, 15:09

Eşyalarınızı aldıktan sonra odalarınızdan dışarı çıkıyorsunuz. Size verilen bilgilere göre ada eşkenar üçgen şeklindeydi. Her bir katılımcı bu üçgenin bir kenarında bulunuyor. Toplam 2 madalyonu olan Ada'nın ortasına gidip bir sonraki aşamaya geçecekti.

Zachariah :
Oda'dan çıkmanla birlikte kapı kapanıyor. Dışarı çıktığında seni yoğun bir dışkı kokusu bekliyor. Etrafında bir sürü irili ufaklı sıvı birikintisi var. Bu birikintilerin içinde bir şeyler yüzüyor. Kokusundan sıvının ne olduğunu ve içinde yüzen şeyi az çok tahmin edebiliyorsun.

Gidebileceğin üç ana yol var. Sağdan gidersen seni bir sürü dışkı dolu birikinti bekliyor. Bu yolda azda olsa çöp yığınları var. Sol tarafındaki yol ise diğerlerine göre en temizi gibi gözüküyor. Bunun dışında bir de adanın ortasına giden bir yol var. Bu yol üzerinde bir sürü çöp yığınından oluşan tepe var.

Akira
Oda'dan çıktıktan sonra kapı kapanıyor. Dışarıda yoğun bir çöp kokusu var. Çöp kokusunu hafif bir dışkı kokusu takip ediyor. Etrafta bir sürü çer çöp var. Biraz bakınsan içlerinden iyi bir şeyler çıkacak gibi duruyor.

Gidebileceğin 3 ana yol var. Soldan gidersen seni göreceli olarak temiz bir yol bekliyor. Sağdaki yolda ise ilerledikçe artan sayıda sıvı birikintileri var. Kokusundan anladığın kadarıyla sağ taraf bok yoluna gidiyor. Ortaya giden yolda ise büyük çöp tepeleri var.

Kiyora Victoria:
Oda'dan çıktığın gibi kapı kapanıyor. Etrafında bir miktar çöp var. Etrafındaki çöp tepeleri bir kaç metreyi aşmıyor.

Gidebileceğin 3 ana yol var. Soldan gidersen daha fazla çöp görüyorsun. Sağdaki yol ise diğer yollara göre daha temiz gözüküyor ama yine onda da ilerledikçe çöp miktarı artıyor. Ortadaki yolda ise çok büyük çöp dağları var.

* Pasiflik süresi 48 saattir. Önceden belirtmeden 48 saat içerisinde yazmayan o tur bir şey yapmamış sayılır.

* Şuan için tur sırası yoktur. İleride belirtilecektir.

tarafından Misafir Ptsi 08 Şub. 2016, 21:44

Akira, odadan çıktıktan sonra kendisini bir yol ayrımında bulmuştu, kendisini bir arenada bulmayı umuyordu fakat tuhaf bir ada görüyordu karşısında. Nasıl desem bok gibi kokan bir ada...

Sol tarafa giden yola baktığında gayet temiz, sağ tarafa giden yola baktığında garip sıvı birikintilerinin olduğunu görüyordu. Ortada bulunan yola baktığında ise çöplük tarzı bir yere açıldığı anlayabiliyordu. Bu onun için diğer seçeneklere oranla daha uygundu.

Etrafına bakınıp bir süre düşündükten sonra çöp tepelerin bulunduğu yolu seçmeye karar vermişti. Orada pusu kurabilir ve avını bekleyebilirdi. Bu rakiplerini daha çabuk alt etmesini sağlayabilirdi, o böyle düşünüyordu.

tarafından **Zachariah** Ptsi 08 Şub. 2016, 22:43

İçeriye dönmem için pekte geç değildi aslında. Odadan çıktığımda karşılaştığım manzara maalesef ki beni buna itiyordu. Burnumun iliklerine işleyen dışkı kokusu, onunla harmanlanmış çöp kokusu... Kesinlikle burnumun çekeceği vardı adamım. Ayrıca neden böyle bir ada seçmişlerdi ki? Koy bir arenanın içerisine, sal herkesi dalan dalsın hayatta kalan işine baksın, ne gerek var böyle sayko manyak işlere? En azından düzgün bir ada seçmek bu kadar zor olmamalıydı.

Şimdiden biraz pişman olmadım değil aslında, yani beş milyonu bir kaç ay sonra birazda şansımın yaverliği ile bir korsanı avlayarak elde edebilirdim. Burada, böyle sayko manyak insanların yine aynı derecedeki sınır tanımayan hayal güçleri ile uğraşmak zorunda kalmazdım; fakat işten içten geçmişti. Şuan benim yaptığım öküzün trene bakmasından farksız bir şey değildi. Bir bebek gibi zırlamayı kesip işime odaklanmalıydım, kazanmaya. Derin bir nefes aldım, ortamdaki bu ağır mide bulandırıcı kokuya rağmen. Etrafıma şöyle bir baktım. Üç yol beni bekliyordu; bunların biri dışkı kokusunun geldiği, dışkılar ile dolu sokaktı. Buraya elbette girmek gibi bir niyetim yoktu. Ortadaki sokak dev bir çöplüktü. Burası aslında tam benlik bir yerdi. Diğer yer ise şüpheci duruyordu. Kuvvetle muhtemel basit gözüken bu yer, adanın en tehlikeli yeri olmalıydı. Bu arenayı düzenleyenin savaşçılara sunduğu cennet görünümlü bir cehennemdi orası kanımca. O yüzden ortadan gidecek ve büyükçe çöp yığınlarından bir tanesinin önünde duracaktım. Rom'u açacak, ağzımı romla dolduracak ve romu püskürtecektim. O sırada meyvemi aktif edecek ve bir mumu yakacak kadar aciz olan ateş gücünün, miktarının nasıl arttığını gözlemleyecektim. Rom yanıcı bir maddeydi ve küçük ateşimi, tehlikeli bir ateş yapabilirdi. Küçük bir ejderhanın hile yapması gibiydi bu. Bakalım çöpler tutuşacak mı?

tarafından Kiyora Victoria Çarş. 10 Şub. 2016, 08:46

Kiyora gözüne kestirdiği kılıcı alıp odadan dışarı çıktı. Çıkmasıyla birlikte kapı kapandı. Tepki vermeden etrafını incelemeye başlayan Kiyora, etrafında çöpler bulunduğunu gördü. Etraftaki koku oldukça rahatsız ediciydi. Tahammül etmeye çalışarak biraz ilerledi. Her ihtimale karşı eli kılıcındaydı.

Kiyora'nın önünde üç yol vardı. Bir anlığına tereddütte kaldı. Soldaki yol daha da çöplüydü. Sağdaki yol temiz gözükmesine rağmen orada da çöp birikintileri kendini gösteriyordu. Kiyora ortadaki yolda ise büyük çöp dağları gördü. Elbet birini seçmek zorundaydı. Hislerine güvendi.

Diğer iki yoldan şüphe edip ortadaki yolu seçen Kiyora yavaş adımlarla ilerlemeye başlayacaktı.

tarafından Kyros Cuma 12 Şub. 2016, 00:44

Zack
Planını uygulamak için uygun bir çöp tepesi arıyorsun. Gerek çöp tepelerinin biraz uzakta olmaları gerekse uygun bir tane bulmanın zorluğu sebebiyle arayışın biraz vaktini alıyor. Uygun olanı bulduğunda ise ağzını romla doldurup tükürüyorsun. Ağzında kalan eser miktarda rom yüzünden biraz sıcaklık hissediyorsun. Romu tükürdükten hemen sonra ise meyveni kullanıp romun havada alev almasını sağlıyorsun. Alev alan rom çöp tepesine sıçrayıp onunda alev almasını sağlıyor. Sen ise geriye güvenli bir mesafeye çekilmek yerine büyük başarını yakından izlemeyi tercih ediyorsun.

Çöp tepesi yukarıdan aşağı güzel bir şekilde yanarken bir anda kulakları saar edecek şiddette bir ses duyuyorsun. Hemen ardından ise bir anda kendini arkadaki çöp tepesine çarpmış halde buluyorsun. Önünde ise sanki bir havai fişek gösterisi var. Bütün çöpler havada uçuyor. Sen havada uçuşan çöplere odaklanmışken bir anda arkandanda büyük bir ses geliyor. Bu sefer kendini epey yüksete havada buluyorsun. Bütün adayı kuş bakışı olarak görebiliyorsun.

Seni Buraya Alalım

Spoiler:

Kiyora-Akira
İkinizde orta yola doğru ilerliyorsunuz. Orta yolda dümdüz gitmek sizin için mümkün olmuyor. Sürekli ya bir şeylerin çevresinden yada üstünden geçmek zorunda kalıyorsunuz. Uzun bir süre ilerledikten sonra büyük bir patlama sesi ve onları takip eden artçı sesler duyuyorsunuz. Sesler giderek yakınınıza geliyor ve etrafınızdaki herşey bir anda uçuşmaya başlıyor. O sırada Kiyora sağında Akirayı, Akira ise solunda Kiyorayı görüyor. Aranızda 50-60 metre var. Daha sonra havada uçuşan çöplerin tekrar yere düşmesi ile aranızdaki yol bir daha kapanıyor.

tarafından Misafir Cuma 12 Şub. 2016, 14:05

Akira, seçini yaptıktan sonra ilerlemeye başlamış ve etrafında dizilmiş çöp tepelerine bakarken, önündeki engebeli yolda düzgün bir şekilde yürümeye çalışıyordu. Zorlansa da bir süre ilerlemeyi başarabilmiş ve gürültülü bir patlama sesi ve artçılarını duyup kafasını sesin geldiği yöne doğrultmuştu, o ilerledikçe sesler şiddetleniyor ve sonunda sesin kaynağını görebiliyordu. Akira, gökyüzüne baktığında uçuşan türlü türlü çöp parçalarını görebiliyordu, sanki birisi kutlama yapıyor gibiydi. Daha düzgün bir kutlama yapılabilirdi tabii ki de, demek istediğim küresel ısınma, kutup ayı vesaire falan filan...

Akira, bir süre uçuşan nesneleri izledikten sonra dikkatini bir şey çekmiş ve sol tarafına doğru kafasını çevirip, kendisine bakmakta olan kızıl saçlı, donuk bakışlı bir ve kendisinden küçük olduğunu anlayabildiği sevimli bir kız görüyordu. Başkaları onu donuk bakışları yüzünden sevimli bulmayabilirlerdi fakat donuk bakışlar yalnız yaşamayı seven insanların takındığı bir ifadeydi ve Akira'da fırsat buldukça kullanırdı.

Ne yazık ki bu kız onun rakibi olmuştu, bu adaya arena dövüşçüleri dışında kimseyi sokmuyorlardı. Bu yüzden Akira bunu kolaylıkla anlayabiliyordu. Bakışmalarını aralarına düşen çöplerle bitirecek ve rakibinin ne yapacağına bakacaktı. Rakibi üzerine koşup engeli aşmaya kalkarsa mızrağının bir tanesini sırtından çekecek ve sağ eline alacaktı. Sol eli ise çivilerle dolu poşetine yakın duracaktı. Rakibi engeli aştığında ayağının basacağı noktaya elindeki poşetini fırlatacak ve rahat bir iniş yapmasını engelleyecekti. Daha sonra üzerine atılmayı planlıyordu, mızrağını sağ omzuna doğru hafif dizlerini çökmüş vaziyette dik bir şekilde sokmaya çalışacaktı.

Rakibi saldırmaz ve başka yöne hareketlenir ise hareketlendiği yöne doğru karşısına çıkmak için harekete geçecekti.

C Grubu : Zack-Kiyora-Akira

C Grubu : Zack-Kiyora-Akira

Geri: C Grubu : Zack-Kiyora-Akira

Geri: C Grubu : Zack-Kiyora-Akira

Geri: C Grubu : Zack-Kiyora-Akira

Geri: C Grubu : Zack-Kiyora-Akira

Geri: C Grubu : Zack-Kiyora-Akira

Geri: C Grubu : Zack-Kiyora-Akira

Geri: C Grubu : Zack-Kiyora-Akira

Geri: C Grubu : Zack-Kiyora-Akira

Geri: C Grubu : Zack-Kiyora-Akira