[Kuzu-Felthorn]Ejderhalar ve Korsanlar

Felthorn iki tane daha hindistan cevizi aldıktan sonra adanın merkezine doğru yola koyuluyorsunuz. Orman sık olduğu için yolculuğunuz düşündüğünüzden biraz daha uzun sürüyor. Yolculuğununuz sırasında daha çok hindistan cevizi ağacı ve muz salkımı görüyorsunuz. Tropikal iklimde bir ada için bunlar normal tabi. Yolculuk sırasında bir iki kuşada rastlıyorsunuz. Çoğu egzotik ve renkli renkli. Hatta bir iki tanede papağan bile gördünüz. Bir saatlik çetrefilli bir yolculuğun ardından yerde bazı ayak izleri buluyorsunuz, daha doğrusu Kuzu buluyor. Ayak izleri yaklaşık 8  yada 16 kişilik bir kafileye ait. Sayıdaki belirsizliğin kaynağı ayak izlerinin sahiplerinin yürüyüş biçimi. Sanki 4 ayaklarının üzerinde yürüyorlarmış gibi iz bırakmışlar. Ön ayakları ama tam ayak gibi değilde el gibi. Ayrıca ayak izleri bir insanın kine göre daha az derin. Kuzu biraz düşününce bunun iki farklı sebepten kaynaklanabileceğine kanaat getiriyor. Birincisi izleri bırakanlar 35-50 kilo ağırlığındalar veya yürürken hem ellerini hemde ayaklarını kullanıyor.

Ayak izlerini takip etmek isteseniz bile izler bir kaç metre sonra bir anda kayboluyor. Kuzu ağaçların üzerinde başka izlerde görüyor. Tesadüfü bir şekilde ağaçlardaki izlerin başladığı yerler ile ayak izlerinin bittiği yerler bir birine çok yakın.

İzleri takip etme imkanınız olmadığı için adanın merkezine doğru devam ediyorsunuz. Yolculuğunuz sırasında adanın rakımı fark edilir bir biçimde düşüyor. Bir saat daha gittikten sonra bir şelale önünüze çıkıyor. Felthorn'un gördüklerine göre ufak bir şelale olsada Kuzu için epey büyük bir musluk gibi duruyor. Şelaleye göre aşığıda, sudan 15-20 metre uzaktasınız.


Şelale Temsili: Sadece şelalenin kendisi ve döküldüğü alan böyle gözükmektedir. Ağaçlar ve çevredeki diğer şeyler yoktur.

Spoiler:

Kurta yemek vermeyi teklif etmişti ancak tanrının gerçekliğini ve onun acıkmayacağını anlamıyordu efendi Felnthorn ne kadar yazık. Kimse onu anlayamaz çünkü o işlerini sessizce halleder ve kimsen asıl olduğunu bilmeden bir şeyler gerçekleşir. Ne kadar yazık ki bunu kavrayabilecek kadar görüşü güçlü değil. Ruhunun derinliklerinde hala geçmişe bağlı olanlar ve Kurt'un güzelliğini göremeyenler asla farkında olamayacak onun gücünün.

Yürüyüşümüz sürerken etrafta ilginç yaratıklardan izler görüyordum. Belki de insanlardır! Kurt onları koklayarak bulabilir eminim ancak bunu yapsa bile bana söylemez, bir şeyin olmasını istiyorsam kendimin çabalaması gerekli ancak efendi Felthorn bunu önemsiz görmüş olacak ki yoluna devam etmişti. Belki de görmemiştir ancak bu denli zeki birisinin böyle bir detayı görememesi üzücü olurdu...

Dört ayaklı ancak ön ayakları el olan canlının ne olduğunu merak ediyorum ancak bunu araştıracak gibi görünmüyoruz. Bu sırada izleri gözlerimle takip ederken ağaçlarda sona erdiğini görmüştüm, ağaçlarda da izler vardı. Çok garip bir şey, acaba ağaca mı çıkıyordu bu ön ayakları el olan arka ayakları ayak olan yaratık?

Yolumuz devam ederken bir süre sonra çok daha garip bir şey görmüştüm. Bir tepeden akan su vardı! Nasıl tepeden su akardı, hepsi akarsa bitmez miydi su!? Nasıl bitmeyebilir anlayamıyorum, çok garip bir şey bunu sormam gerekli. Efendi Felthorn'un karşısına geçip "Peki ya ön ayakları el olan ama arka ayakları ayak olan yaratığa ne denir? Peki bu akan suyun adı nedir? Göl gibi bir şey midir; yoksa dere gibi midir? Peki ya hepsi akınca boşalmaz mı! Nasıl bu kadar hızlı gelmeye devam ediyor peki?" diye sormuştum.

Bir süre adanın kalbine doğru yürümüştük sessizce. Söylediklerimi önemsememişti. Şizofrenik birine yardım ediyormuş gibi hissediyordum son yaptığım davranışımla. Ki bu da biraz geriyordu bedenimi ve daha da önemlisi aklımı...

Aklımı meşgul etmesi için çocukluğumda sürekli söylediğim şarkılardan birini mırıldanmaya başlamıştım.

Rakımı giderek düşen adanın merkezine yaklaştıkça adanın ne kadar ilginç bir yer olduğunu düşünmeye başlamıştım. Bir süre sonra kulağıma çalınan su sesine dikkat kesilmiştim. Yaklaştıkça artan su sesi kendini bir şelale görüntüsüne bırakmıştı. Tropik bir ada için güzel bir görüntü.

Bu sırada yol arkadaşım Kuzu konuşmaya başlamıştı. Bazı garip şeyler saçmalıyordu. İlk sorduğu sorulara garip bir bakış atacaktım. Sonrasında sorduğu soruları ise şu şekilde cevaplayacaktım.

"Bu bir şelale. Pek büyük olmasa da öyle. Suyun hızlı gelmesinin nedeni bizim geldiğimiz yerden buraya kadar olan yolun buraya doğru eğimli olması. Su eğimli yüzeyde giderek hızlanıyor ve buraya dökülüyor. Haydi gel şelalenin yanına gidelim de bir bakalım kaynağına kadar uzanan bir yol görebilecek miyiz bir bakalım."

Sözlerim bittiğinde şelaleyi yakına girmeden inceleyecektim.