A Grubu : Shingen- Wİksax-Bacon

Madalyonu avcunun içinde çeviriyordu odadaki silahlara göz gezdirirken. Ağır adımlarla tur atıyordu hepsinin önünde. Bu Bok Çukuru denilen yerden canlı çıkmak istiyorsa hayati seçimler yapmalıydı. Tam layığı bir yerdi aslında burası onun için. Geçirdiği son günler lağımda yaşamaktan farksızdı, borca batmış ve çulsuzdu. Güç için yaşardı ve o güçlü olmaktan çok uzaktı. Güçlü olmak istiyorsa ona yaraşır bir servete ihtiyacı vardı Bacon'un.

Önünde duran kısa baltarı sırasıyla alıp kemerine sıkıştıdı. Tam beş tane kısa balta almıştı rakibine fırlatmak için. Kemerinin sağlamlığını kontrol ediyordu iki eliyle, yukarıya doğru çekiştiriyordu. Savaşta üstün gelmek için her türlü silahı kullanmalıydı, tek bir silahta uzmanlaşmamıştı hiç bir zaman. Duvara asılı mızraklardan iki tanesini aldı ve uçları pelerininin ense kısmından sarkacak şekilde kemerine yerleştirdi. Masanın kenarına dayalı geniş dikdörtgen kalkanı da sağ eliyle aldı ve ağırlığı tarttı sallayarak. Gözleri gürzlere takılmıştı bu sırada. Kalkanı almış ve gürzlerin olduğu masaya doğru yönelmişti. Dikenli olanlarından birini aldı sol eliyle. Ama hala eksik gibiydi, sağa-sola bakıyordu. Kendini tam donanımlı hissetmik için aldığı bir kılıç rahatlatacaktı onu. Kısa kılıçlardan bir tanesini alıp, kalkanın iç kısmındaki bölmeye geçirecekti.

Artık ruhen de bedenen de hazırdı savaşmaya. Bir elinde gürzü sıkıca kavrıyor, diğer elinde kalkanı sanki bir parçası gibi tutuyordu. Bu parayı almalıydı, rakiplerini öldürmeliydi. Kapıya doğru yöneldiğinde "Hazırım!" diyecek ve dışarı adımını attığında ilk önce güneşin tadını çıkaracaktı son bir kez.

Rayl, eski günlerini anımsadı ve heyecanını bastırmakta güçlük çekiyordu. Yeniden bir hayatta kalma mücadelesine atmıştı kendisini. Etrafında her türden silah bulunuyordu. Silahlara göz gezdirirken, gözüne yuvarlak metal kalkan ilişti. Bu eskiden kullandığı kalkana çok benziyordu. İnce kenarları vardı, yani yeterince sert bir darbede yara açabilirdi. Ayrıca kendisini keskin silahlardan koruyabilirdi. Sol eline bu kalkanı aldı. Daha sonra köşede bulunan metal eldivenleri gördü. Bunlar parmaksız fakat parmak birleşim yerinde sivri kısımlar bulunan eldivenlerdi. Bunları da alarak ellerine giydi. En son olarak iki adet hançeri beline taktı. Artık gitmeye hazırdı. Kendi grubu en sert grup gibi gözüküyordu. ''Hangi grupta olduğum hiç önemi yok, elbette kan dökebildiğim sürece...'' diye bağırdı yüzünde bir gülümseme ile. Çıkışa doğru ilerledi.

Rp out:

Kardeşiyle dolaşırken ilginç bir ilana rastlamıştı Shingen. İlanda kazanan kişiye 5 milyon beli verildiğini duyunca da kardeşiyle beraber bu turnuvaya katılmaya karar vermişti genç hırsız. Bankadan aldığı kredi onu borca sürüklemişti ve bu lanet olası borcu çok geçmeden ödemek zorundaydı yoksa sonu tahtalı köy olacaktı. Bu sırada iyi dostumuz devreye girmişti. Shingen'in para için bu turnuvaya girmesinden sonra ''Afferinn sana, afferinn sana.'' demişti sadece iğneleyici bir ses tonuyla. Abisini ve kendisini bu miktarda bir para için tehlikeye atması onun için aptallıktan ibaretti. Ama yapacağı bir şey yoktu oldukça güçsüz bir kişilikti ve diğer kişiliğe baskın gelemiyordu. Sadece bekleyecek ve dua edecekti iyi Shingen

Turnuvanın ilk ayağında onları bir adaya bırakmışlardı. Rakipleri kimdi, nasıl dövüşürdü, hangi taraftalardı hiç birinden haberi yoktu Shingen'in. Aslında onların da benden haberi yoktu bir hırsız için bilinmemek en büyük avantajlardandı ve bunu iyi kullanabilirdim.

Etrafına baktığında ise ne ararsa bulacağı bir odada olduğunu görmüştü. Kızıl kartlar yanındaydı ve onlarla kendini oldukça güçlü hissediyordu. Daha fazlasına gerek var mıydı? Aç gözlü davranıp hepsini alabilirdi Shingen ama o fazla ağırlığın en büyük dezavantaj olduğunu biliyordu. O yüzden kendisine yetecek ve yakın dövüşlerde işine yarayacak bir şeyler alacaktı yanına sadece. Etrafa ufak bir göz gezdirdiğinde aradığı şeyi bulmuştu. Bir hançer onun işini görürdü. Hem hafif hem de yakınına girdiği rakiplere büyük hasarlar bırakacak bir silahtı. Pelerinin içine yerleştirdiği hançer ve kızıl kartlarıyla artık savaşa hazırdı Shingen. Bulabilirse bir de sis bombası aayacaktı odada. Eğer bulursa 2 adet sis bombasını da yanına alacaktı. Abisiyle karşılaşmadan ölmek ona haramdı ve bu düelloda hayatta kalacak kişi de oydu. Emin adımlarla odadan dışarı çıkarken aklında kazanacağı 5 milyon beli dolaşıyordu.

Daha kulubeden çıkalı çok kısa bir süre olmasına rağmen elindeki kalkan ve gürz kollarını yormaya başlamıştı. Sırtındaki mızraklar da duruşunu bozuyordu. Yürürken dışardan bir soytarı gibi göründüğüne emindi, sinirle mırıldanıyordu ağzının içinden.

Ilık rüzgar pelerinini dalgalandırırken sert adımları tepenin kenarında durmuş, toprağın bir kısmını aşağı sürüklemişti. Bir şahin edasıyla süzüyordu ayaklarının altındaki manzarayı. İnatçı bir yapısı olduğundan, ne kadar salakça olsa da silahları hala üzerinde taşıyordu. Kaz kafalılığı bilinirdi çevresince de, burnunun dikine giderdi. "Sikerler" diye elindeki gürzü aşağı doğru fırlattı tepenin başından. Gürz toprakta sekerek yuvarlanırken de kalkanı ayaklarının önüne koydu. Tüm bu yükle tepeden inmek onu iyice yorardı, bu yüzden kayarak inmenin mantıklı olduğunu düşünmüştü. Sırtındaki mızrakları da aşağı yuvarlamıştı, nasıl olsa indiğinde alacaktı tekrar. Ardından kalkanın üstüne oturmuş ve kenarlarına sıkıca tutunmuştu parmaklarıyla. Kendini tepeden aşağı bırakacaktı kalkanla kayarak, zeminin azizliğine gelmemek için dua ediyordu içinden. Aşağı vardığındaysa silahlarını alıp bir ağacın gölgesine çökecekti usulca. Biraz dinlendirmiye düşünüyordu vücudunu.

Rayl dışarı çıktığında yüksek bir tepede buldu kendini. Kollarını önünde kavuşturmuş etrafı süzüyordu. Karşısında 3 tane daha tepe bulunuyordu. 2 tanesinde diğer rakipleri olmalıydı. Sonuncusu ise merak konusuydu. Ortada 2 göl ve ormanlar vardı. Göl kıyısına direkt gitmek çevreden görülmesine neden olabilirdi. Fakat aynı durum karşıda biri varsa onun için de geçerli olacaktı. Rayl, aşağı indikten sonra en yakın göle gidecekti. Fakat göl kenarındaki bir kaç ağaç yada yeşilliği kullanarak kendini gizleyecek şekilde göz atacaktı. En azından planı böyleydi.

Ekipmanlarını hazırlayarak odadan çıkmıştı Shingen. Etrafına göz gezdirdiğinde ise bir tepede olduğunu anlamıştı. Kendisine verilen bilgilere göre rakipleri diğer tepelerde bulunuyordu ama bu Shingen için kesin bir bilgi sayılmazdı. O asla kimseye güvenmezdi. Rehavete kapılmayarak tepeden aşağıya inecekti.

Adanın etrafında iki göl bulunuyordu ve buralar uğrak yerler olacaktı. Sinsi biri olarak rakiplerini gafil avlamayı düşünüyordu Shingen. Birebir savaşta da iyiydi ama onun asıl gücü sinsilik ve gerilla taktiğiydi. Kızıl kartları ise olası bir yüz yüze savaşta ona yardım için hazır da bekliyorlardı.

Tepeden indikten sonra kendini ormana bırakacaktı Shingen. Göl onun gibi biri için oldukça açıktı. Orman ise onun saklanabileceği ve rakiplerinden direk vuruş almayacağı bir alandı. Ormanda vahşi hayvanlara ve olası tehlikelere karşı da oldukça dikkatli olacaktı. Bu adada bir saniyeliğine bile rahatlayamazdı. Ormandan ilerlerken amacı ormanın içinden göllere göz gezdirmekti. Göle direk gitmek onun için oldukça saçma olacaktı. Bakalım onu neler bekliyordu ormanda ve adada?

Rayl sorunsuz bir şekilde aşağı indikten sonra göle ulaşmak için yürümeye başlamıştı. Bir süre gölü aradıktan sonra bulamaması sinirlerini bozmuştu. ''Lanet gölü yukarıdan rahatça görebiliyordum, birde rotacı olacağım önümdeki gölü bulamıyorum sikerler böyle işi.'' diye iç geçirdi. Tam o sırada solundan bir ses duydu. Rayl yavaş ve temkinli şekilde sese ilerleyecekti. Bu rakiplerinden biri olabilirdi o yüzden olabildiğince sessiz olmalıydı. Etraftaki ağaç ve çalılardan yararlanma niyeti vardı. Eğer birini görürse hızlıca tam zoan moduna girip kaplanın verdiği kamuflaj avantajını kullanacaktı. Hem bir kaplan bu ormanda çok şüphe çekmezdi.