B Grubu : Cygr-Karl-John

Sorunsuz bir iniş oldu. Tepedeyken bu harabeler bu kadar karmaşık görünmüyordu. Şehir resmen kargacık burgacık birbirini kesen yollardan oluşuyor. Bunu hesap etmemiştim... İndiğim yerde düz bir yol bulur merkeze doğru koşar, diğerleri ile farkı iyice açarım diye düşünmüştüm. Ama ya onların önünde düz yol varsa? Ya ben burada oyalanırken onlar önüme geçerse? Önce giden pusuyu kurar. Burada en kestirme yolları bularak bir an önce merkeze gitmem gerekiyor. Bu sırada da yeni duruma göre bir plan yapmalıyım.

Bir yandan koşarken bir yandan şehrin yıkık bir kapısından giriş yaptığımı düşünüyorum. Önümdeki labirentte yolumu bulup merkeze gitmem gerekirken bir yandan diğerlerine dezavantaj oluşturacak bir şeyler düşünmeliyim. Koşarken bu oldukça zor. Yorulana kadar koşmalıyım, dinlenirken bir plan yaparım. Lanet olsun! Koşarken çok ses çıkıyor. Ben sessiz hareket etmeyi severim ama avantajımı kaybetmemek için koşmalıyım. Diğerleri de benim gibi bir kapıdan girmiş olmalılar. Hala aramızda oldukça mesafe var, beni duyamazlar daha. Ancak vahşi hayvanlar duyabilir. Bunun bir sorun olmayacağını düşünüyorum. Şehir harabe halinde de olsa pek fazla yiyecek ot yok, ayrıca su kaynağı da yok. İnsanlar kuyulardan su çekebilir ama hayvanlar çekemez. Su ve yiyecek olmadan, otçullar buraya gelmez. Otçulların olmadığı yerde vahşi etçiller de olmaz.

Koşabildiğim kadar koştum. Sonra durup dinlenmeye başladığımda aklımda yeni bir plan şekillenmeye başladı. Durumu avantajıma çevirmek için eski planı iptal ediyorum. Rüzgarı arkama alıp atabildiğim kadar uzağa bir duman bombası atacağım. Bu diğerlerinin dikkatini çekecektir. Ne olduğunu bilmedikleri için bakmak için gelmeliler. Çünkü iki kişi arasında bir çatışma çıkabilir ve bir kişi, iki madalyonu elde edebilir. Bu durumda kendileri dövüşmeden oyun sonlanabilir. Eğer bir kişi bakmaya gelirse diğeriyle merkezde karşılaşıp birebir savaşırım, artık kim kazanırsa. Ben önce gidersem gene bir pusu kurarım. İkisi birden bakmaya gelirse savaşır, birbirlerine hasar verirler. Daha sonra madalyaları ele geçiren kişi, görevi bitirmek için gene merkeze dönmek zorunda. Onu da ben merkezde bekliyor olacağım, dövüşüp madalyaları alabilirim, hasar almış olarak gelecektir. En kötü ihtimalle kimse dumanı sallamasa bile içlerine bir kuşku düşecektir. Psikolojik üstünlük benim elimde olacaktır. Dinlenme süremin bitişinde duman bombamı rüzgarı arkama alarak mümkün olduğu kadar uzağa sallayıp, sonra yeni planımın verdiği keyifle, koşmaya devam edeceğim merkeze doğru.

Rp Out: Koşma süresi maximum koşma sürem, dinlenme ise minimum dinleneceğim zamandır. Vaktimin tümünü merkeze doğru harekete harcıyorum oyalanmadan.

Genç denizci hızlı bir biçimde tepeden aşağıya doğru hareketlenerek inişini gerçekleştirmişti. İndiği andan itibaren aklına, rakiplerinin yapmış olabileceği şeyler nüfuz etti: Onların şu anda harekete geçtiğini veya bu yıkık, dökük ve izbe bir halde kalan şehrin bir yerlerine mesken edinmiş olabileceğini düşündü. Ama bu duruma karşın şu anlık yapabileceği hiçbir şey yoktu. Aslında sadece varsayımlarda bulunmuştu; hiçbir şey net değildi ve de tam olarak kesinlik kazanmamıştı.

Düşünceli bir halde etrafına bakınmaya başladı, daha önce farkına varamadığı, daha doğrusu dalgınlık hali esnasında gözlerinin tam olarak seçmediği girişe iyiden iyiye bir göz kesti: Gördüğü şey yukarıdaki seyrin tam zıttıydı; sağlam bir geçit ve bunu daha da bir onaylayan sağlam her iki kolon...

Genç denizci bu durumun üzerinde pek fazla durmadan ilerlemeye başladı. Tek bir yol için yürümeye karar kılan ayaklar, üç seçim arasında kaldı; ama bu üç yol da, tek bir yere çıkıyordu. Karl hiç düşünmeden, ilk gözüne kestirdiği yola saptı ve yürüyüşünü devam ettirdi. Akabinde kafasını yukarıya doğru kaldırdığında sağlam ve dimdik ayakta kalan binalara karşın, tuhaf bir şekilde bakındı; sanki rüzgara karşı set görevi görüyorlardı. Burada varolmalarının tek sebebi buymuş gibi!

Karl yavaş adımlarla beraber yürüyüşüne devam edecekti. Enerjisini kullanmasını gerektiren bir durum göremiyordu; ama gene de tedbiri elden bırakmayacaktı: Her geçtiği yoldan iyiden iyiye bakınarak geçecekti. Daha ne yapabilirdi ki?

John: Harabeleri geçtin olabildiğince hızlı koştun. Sürekli kesişen dar sokaklar yordu ve sırtını bir duvara yasladın yere çöktün dinlenmeye koyuldun. Bir avcı olduğun için buna uygun bir yerde durmuştun. Yere çöktün çünkü en iyi saklanma pozisyonu elbette bu. Soluk soluğayken etrafı gözlemlemeye başladın. Daracık sokaklar taş yapılar o kadar sıktı ki, etrafı detaylı görebilmek için yüksek bir yere çıkmalıydın. Dinlendikten sonra doğruldun tam o sırada biz gaz bulutu dikkatini çekti. Merkeze yakın bir noktada.

Cygr: Var gücünle koştun, o sırada çıkarımlarını iyi bir şekilde yaptın. Tâ ki yorulup dinlenene kadar. O sırada plan değiştirmeye karar verdin. Rüzgârı arkana alıp sis bombasını atacaktın. İşin ilginci tam da dinlendiğin yerde eski bir saat kulesi vardı. Yaklaşık 40 metre. Saatin akrebi kopmuş, yelkovan ise sağlam. Beyaz arka plana siyah detaylar işlenmiş lakin o yuvarlak kısım olduğu yerden 30 cm çıkmış ve hafif sarkık duruyor. Kulenin inşasında tuğlalar kullanılmış. Hala rengini koruyor. Girişi arka tarafta, derme çatma bir tahta kapıdan.

Karl: Kılıcını çekmeye hazır halde ilerlemeye koyuldun. Sokakları temponu koruyarak ilerliyorsun. Neredeyse dinlenmeye ihtiyacın yok. İki soluklansan yeterli. Geldiğin son noktada; sağında bir yıkık klise, solunda sağlam bir ev, önünde çamura bulanmış taş bir yol var. Tekrar merkeze ilerlemek için hareketlendiğin anda bir duman bulutu farkettin. Tam yolunun üstünde.

Rp out;

Spoiler:

Biraz dinledikten sonra tam harekete geçmeye karar vermiştim ki, dikkatimi merkezin yakınlarında ki gaz bulutu çekmişti. Bu yüzden de biraz duraksamış ve yavaş adımlarla, düşüne düşüne gaz bulutuna doğru ilerlemeye başlamıştım. Aklımdan bunun düşmanlarımın bir tuzağı olduğu , beni yemlemeye çalıştıkları gibi düşünceler geçiyordu ilerlerken. Ancak eğer rakip doğrudan beni ayağına çağıyorsa da bunun hesabını vermeliydim. O yüzden buluta doğru ilerleyecek ve başta temkinli yaklaşarak, gaz bulutuna pek yaklaşmadan, uygun bir konumdan gaz bulutunun geldiği yeri bulacak, etrafı gözleyecek ve avcılık yeteneklerimi ,deneyimlerimi kullanarak, düşmanın nerelerde olacağını hesaplayacaktım. Eğer hiç düşman görmezsem de zehirli bir gaz olma ihtimaline karşın nefesimi tutarak, gaz bulutunun içine girecek, kontrol edecek ve nefesimin tutmak zorlaştığında da çevresini gözleyerek dışarı çıkacak idim.

Koşmak, var gücümle koşmak beni yordu. Dinlenirken sırtımı bir duvara dayamış derin nefes alıyordum. Plan yapmaya o kadar kaptırmışım ki kendimi burnumun ucunu göremez olmuşum. Sonunda işler iyi gitmeye başladı. Önümde duran yıkık dökük saat kulesi benim için bulunmaz bir nimet. Çok şükür, karşıma böyle bir şey çıktı. Kule çok dandik inşa edilmiş gibi duruyordu. İnşasında kullanılan tuğlaların rengindeydi. Saatin akrebi kopmuş, yelkovanı duruyordu. Gözüm etrafı taradığında, derme çatma bir tahta kapının kuleye açıldığını fark ettim. O kapıdan girerek, bu kuleye tırmanacak ve konumum, diğerlerinin konumu, ulaşmamız gereken merkezdeki bina gibi bir çok şeyi tepeden görmeyi umacağım. Bir yudum su içip dikkatle kapıyı açacağım. Binanın içinde böcek, kuş vs olabilir. Her şeye rağmen göze alınabilecek bir risk. Çünkü tırmandığımda buna değeceğini umduğum bilgiyi edinebilirim.
Suyumu içtikten sonra, dikkatle ilerleyip kapıyı açtım...

Genç denizci, temkinli bir şekilde ilerliyordu. Ne bir an durma isteği, ne de bir anlık koşma isteği vardı. Sadece temposunu bozmadan ve gözlerini dört açmış bir şekilde ilerlemek dışında yaptığı bir şey yoktu. Arada bir etrafı gözleriyle çepeçevre tarıyor ve öylece yürüme işlemine devam ediyordu. Olabildiğince dikkatli olmaya çalışıyordu.

Bu yürüyüş sonunda üç yol görünüyordu: Ya sağında bulunan yıkık kiliseye girecek, ya solunda bulunan sağlam eve ya da düz bir şekilde yoluna devam ederek taşlı ve bir o kadar da çamurlu yola sapacaktı. Karl, şehir merkezine gitmek istiyordu ve tam yolunun üzerinde duman ile kaplı bir alan görüyordu. Karl o dumanın olduğu yere doğru hareketlenecekti, ama oraya vardığı vakit duman bulutunun içine girmeyecek, sadece etrafı gözetleyecekti. O duman kaplı alana girecek kadar aptal değildi. Birisinin tuzağına düşülme tehlikesi vardı ve de birisi dikkat çekmek için bir şeyler yakmış/yapmış olabilirdi. Oraya varınca daha yakından bir inceleyecekti. Bu şehirde o dumanı körükleyecek bir şeylerin olmamasını umuyordu; çünkü o dumanın dağılmaması halinde kendisini riske atması şimdilik zordu. Oraya varınca bir karara varacaktı.

John: Dumana doğru ilerlemeye devam ettin merkeze bir kaç yüz metre kaldı. Yaklaşık olarak merkez ile aranda 5-10 arası yapı var. Kimisi kırıl dökük kimisi sağlam. Duman tam bu yapıların arkasından geliyor. Ne kadar gözlersen gözle kimsenin gelip gittiği yok. Dumanın içine girmeyi düşünüyorsun.

Cygr: Kapıyı aralar aralamaz dışarıyı bir sürü kuş uçtu. Ani olduğu için bir an panikledin. Uçan kuşların rakiplerinin gözüne çarpma ihtimalini düşünüyorsun. Ya bu yüksek kuleye çıkacaktın ya da o ihtimali göz önünde bulundurup yerini değiştirecektin.

Karl: Çamurlu yolu tercih edip hızlıca ilerlemeye koyuldun. Diğerlerine göre daha temkinli ve yavaş hareket ettiğin için merkezde ki duman ile aranda 8-13 kadar yapı var. Oldukça sağlamlar. Şehrin sağlam kısmından geliyordun. Yakın bir yere geldiğinde duman içinde bir hareketlenme olduğunu farkedeceksin.

Rp out;

ÖNEMLİ:

Dumanın etrafındaki yapılardan, dumanın içini ve etrafını gözlemlediğim de hiç bir sonuca ulaşamamış, nefesimi tutarak dumanın içine girmeye karar vermiştim. Bu süreçte de eğer nefesimi tutmak da sıkıntı yaşarsam, biraz risk alarak elimin arasında ki boşluklardan biraz dumanı soluyacaktım. İçeri girdikten sonra da etrafı tarayacak, en iyi pusu konumunu bulacak ve rakiplerimi arayacaktım. Tabii ki bana karşı pusu kurulma ihtimaline karşın da gözlerimi iyice açacak ve dikkatli olacaktım.

Kapıyı açtığımda tahmin ettiğim gibi bir sürü kuş dışarı uçtu. Ancak olayın ani gelişmesi nedeniyle kısa bir an içinde olsa panikledim. Acaba diğerleri bu kuşları görmüş müdür, buraya doğru gelirler mi ? Bunu öğrenmenin tek yolu bu lanet kuleye tırmanıp tepeden etrafı gözetlemek. Tepeye vardığımda diğer oyuncuların yerlerini, merkezdeki ulaşmamamız gereken binayı ve en ufak hareketi gözlemleyeceğim. Yapacağım tespitlerle yeni bir plan kurarım artık. Şimdi tırmanma zamanı!

Karl, ilerleyişini sürdürüyordu. Duman kaplı alana oldukça yaklaşmıştı. O alanı merak ediyordu ama tereddüt yakasındaydı ve bırakması ise belirsizdi. Sadece biraz cesaret ile bu belirsizlik yok edilebilirdi. Karl, dumanlı alana doğru ilerlerken, dumanın içinde bir hareketlenme gördü. Bu bir tuzak olabilir miydi? Olsa da şu an için önemi yoktu. Yüzleşme vaktiydi!

Karl, tek -sağ- elini kınına doğru götürecek ve hızlıca koşmaya başlayacaktı. Dumanlı alanın içine girdiği anda kınındaki kılıç çıkacak ve o hareketlenen şeye doğru sağdan yatay bir şekilde aşağıdan başlayıp, yukarıya doğru yönelecekti.