Genç Avcı (John Graywolf) - Bitti

Genç avcı, sekiz gün süren hazırlıklarının ardından, gün ışıklarını henüz yeryüzüne tam vermemişken tuzağının yakınındaki ağacın tepesine çıkmış koca yılanı bekliyordu.

Bir saat sonra güneş ışıldarken koca yılan göründü çalılar arasından. Çimenli toprak üzerinden süzülüşü sessiz ve yavaştı. Bir yetişkin insan gövdesinden daha kalın vücudu, geçtiği yerlerden yaprak ve ince dalları bükerek sürüyordu. Başını kaldırmış halde dilini sürekli yere vurarak tıslıyordu. Kısmen terk edilmiş birkaç haneli küçük köyün ahırı görünüyordu ileride. Ağaçlı yolun kenarından süzülüp daha irice otların arasından ahıra yöneldi. Bir süre sonra ahırdan ahşap gıcırtısı ve gürültüler eşliğinde kuzuların kaçışma sesleri geliyordu…


Rp out:

Spoiler:

Sonunda av zamanı kapıya dayanmış ve yılanın tiz tıslamaları kulaklarıma ilişmişti. Ben ise Yavaşça sürünüşünü izliyor ve tuzaklara yakalanmasını umut ederek gözlerimle süzüyordum onu.  izliyordum izlemesine de!  yılan hiçbir tuzağıma yakalanmamış , otların arasından geçip başka bir yöne yönelmişti şansıma.  Sanki  yerlerini biliyor, tuzakları o kurmuş gibi yavaş bir biçim de tuzağın çevresinde bulunan irice otlarda  hareket ediyordu.  Ben de bu durumun sonucun da  hemen ne yapabileceğimi düşünmeye başlamış ve sonunda onun peşine takılarak izlemeye karar vermiştim. Onu takip ederken de ilerideki birkaç haneye sahip, az nüfuslu belki de  terk edilmiş , şehire uzak  köye doğru  ilerlediğini  görüyordum ‘’Bende durur muyum?’’ Hemen tuzaklarımı derleyip peşine takılmıştım.


Zehirli süt tulumumu halatımın yardımıyla sırtıma alarak ve tuzağımı bozmamaya çalışarak yılanın arkasından ilerliyor ve dev yılanın yine bir yere dadanışına tanık oluyordum. Bunu etrafta kaçışan hayvanlardan da  rahatlıkla anlayabiliyordum ki  seslerin geldiği nokta saman sarısı duvarları olan ahşap ahırdı. Bu sesin arkasında bir kişi olay olmalıydı  diye düşünüyordum ki aklıma dev yılan gelmişti. Bu yüzden hızla ahıra doğru ilerlemeye başladım.  Oraya vardığımda ise karşılaştığım Yılanın  zehirli tuzağıma yakalanmamayı başarmış ve kafasına göre takılmaya başlamış olmasıydı. Sanırım öğle yemeğini bulmuş gibiydi. Bu durum karşısında ise  Aklıma yapabileceğim tek şey olarak onu tuzaklara doğru sürüklemek geliyordu ve bunu yapmaya da  kararlıydım fakat aklımı kurcalayan bir durum daha vardı. tuzakların yılanı öldüreceği kesin değildi. Bu yüzden de yılana önceden zarar vermek için hatta belki de onu öldürmek için öncü bir saldırı gerçekleştirmeli idim.  Planım ise ilk önce kolumun altındaki kazıkları yere bırakarak,  yılanın dikkatsiz bir anını kollamak, sonra da içinde duman bombası bulunan bir  torpillimi ve sahip olduğum  2 litre yanıcı akışkanın 200 mlsi ile doldurduğum 10 adet  yanıcı torpilimin 3 tanesini  fırlatmaktı. Duman bombasını yılanın gözüne yanıcı torpilleri ise yılanın ağzının içine hedef alacaktım.  Eğer torpiller tutar ise de yılanın sersemlemesini fırsat bilerek yerdeki küçük ve keskin kazıkları ona fırlatmaya başlayacaktım. Kafam da kurguladığım plan böyle idi. Şimdi ise harekete geçme vaktiydi. Bu yüzden gerekli torpillerimi ve cebimde ki çakmağı elime aldım ve yılanın dikkatsiz bir anını kollamaya başladım. Eğer o an  gelirse de  çakmakla fitilleri yakarak torpilleri yılana fırlatacaktım.

Yılan tuzakları es geçip ahıra yönelince Avcı ağaçtan inerek sessizce takip etmeye başladı sürünen yılanı.
Koca yılan ahırın geniş kapısından içeri süzülüp samanlar arasında dolaşan birkaç kuzuyu süzüyordu ki aralarından biri fark edip çığlıklarla kaçışmaya başladı. Ardından diğerleri. Ahır tam bir karmaşaya sürüklenmişti o anda, kuzuların hepsi kaçmayı becermişken, henüz tüylenen bir yavru kaçamayarak hızla saldıran yılanın gövdesine dolanmış halde ezilerek can verdi. Yılan, yavru kuzunun öldüğünden emin olduktan sonra sıkmayı bırakıp yavaşça midesine indirmeye başladı. Kuzu çok küçük olduğundan, diğerlerine göre daha hızlı yutuyordu ve iki dakikaya kadar kuzuyu midesine indirmiş olacaktı. Büyük şeyler yuttuğunda çok yavaş hareket ederdi koca yılan. Yuttuğu küçük kuzu da onu bir nebze yavaşlatacaktı ve bu yediği ona ancak iki gün yeterdi.
Avcı ise girişte saklanmış halde olanları izliyor ve yeni saldırılarını planlıyordu.

Sonunda beklediğim fırsat ayağıma kadar gelmiş, Yılan, yavru bir hayvanı öldürerek yemeye başlamıştı.

Ben de durumun üzerine fırsat bilerek hemen harekete geçip, elimdekileri yere attım ve gerekli torpilleri cebimden hızlı bir biçimde biçim de çıkartarak, çakmakla fitillerini yakıp, yılan ile hayvanın arasındaki bölgeye yani torpillerin hedeflendikleri noktalara fırlattım. Ardından ise, küçük bir plan değişikliği yaparak, sis torpilinin çarpmasını beklemedim ve yerde olan kazıkları elime alıp, diğer torpiller henüz yılana çarpmadan, yılanın kaçabileceği noktalara yani soluna ve şu anda bulunduğu konuma doğru fırlatmaya başladım. En son olarak ta yılana bakmadan yerde ki mızrağımı elime alarak ayağa kalktım ve yavaş adımlarla ahıra doğru yöneldim. Biraz ilerleyip, Ahıra çok yaklaşmadan saldırılarımın yılana ne kadar zarar verdiğini, öldürüp öldürmediğini kontrol edecektim.

Yılan küçük kuzuyu kısmen yutmuş ve yavaşça yutmaya devam ederken, ardında bekleyen avcı torpillerini ateşleyip fırlattı aciz durumdaki yılana. Başında ve gövdesinde patlayan şeylerden ürken yılan, derhal toparlandı ve yuvarlandı. Yarısı ağzına girmiş kuzuyu sürünerek çıkarırken, kuyruğunu şiddetle iki yana sallıyordu. Birkaç saniyede çıkardı kuzuyu ağzından ve hızla ahırın arka bölümlerine ilerledi. Ardından gelen kazıklar da boşa gitmişti bu ani hengamede. Başında patlayan torpiller onu bir anlığına sersemletse de kalın derisine pek etki etmemiş gibiydi.
Yılan, kapıya yanaşan tehlikeyi fark ettiğinde, sıkıştığı köşeden kaçabilmek için hızla süründü ve Genç avcının yüzüne doğru ani bir ısırma hamlesi yaptı başıyla. Avcı kaçamaz ve devrilirse, hızla vücudunu saracak ve kuvvetli kaslarıyla sıkarak kemiklerini kıracaktı gencin.


Rp Out:

Spoiler:

Ahırın  biraz önündeki  bir kaç ağacın  arasında yer  alan ve  etrafını da   irice otların kapladığı büyük  ağacın yanından  yılanı gözlüyorken, saldırımın ona zarar  vermediğini ve ahırdan bana doğru olan hızlı ilerleyişini görüyordum.  Bu yüzden de  hemen harekete geçerek, cebimden içinde yanıcı akışkanın olduğu iki  adet torpil çıkardım ve fitillerini yakarak beklemeye başladım.  Ayrıca  bunun yanında mızrağımı sağ koluma alıp,  omuz hizasında ve yatay bir konuma  getirdim. Bunu yaparken de Mızrağın bıçaklı ucunu  zehirli tuluma bağlı olan halata doğru hizaladım. Böyle bir şey yapma sebebim ise yılanın bana doğru olan ilerleyiş hızından ve yavru hayvanı sıkarak öldürmesinden dolayı benden hız ve güç konusunda üstün olduğunu anlamamdı. Yani ondan kaçmak yerine, onu bir şekilde karşılamam lazımdı. Bunu da şöyle yapacaktım:

Yılan beni ısıracağı sol elimdeki yanıcı akışkan bulunduran  torpilleri ağzının içine  fırlatacak, ardından da yılan ölsün ölmesin, sersemlesin ya da sersemlemesin   arkaya doğru zıplayarak, sağ  kolumda ki mızrağın  arka ve tahta  kısmı ile de yılanın sağ gözüne doğru hamle yapmaya çalışacaktım. Ayrıca bunu yaparken mızrağın bıçaklı ucu kalitesiz halatı kesecek ve beni artık gereksiz olan yükümden kurtaracaktı. Bu da dengesizce arkaya düşmeme sebep olacak, bir nebze yılanı engelleyecekti.

Yılan tüm hızıyla ilerleyip başını kaldırdı ve karşısında duran avcıya doğru başını yükseltip ileri atıldı. Ağzını açmış halde başını hedefliyordu, karşısındaki tehlikeyi def eder etmez kaçıp gidecekti. Ancak yılanın başı daha avcının vücuduna yetişemez açık ağzından içeri torpiller fırladı ve her biri de o anda patlayarak ağzında alevler saçıp inanılmaz bir acıya neden oldu. Yılan, ağzında patlayıp ona acı veren şeylerden sonra dengesini tamamen yitirmiş ve hızı düşmüştü, ancak o halde hızını alamayıp yine de avcının üstüne çullandı gövdesinin bir kısmıyla. Avcı, yılan üstüne düşerken mızrağının arkasıyla başını hedeflemiş ancak bu çok hızlı gerçekleşen silsilede o da kendine tam hakim olamayıp ıskalamıştı. Şimdi avcı yılanın göğsüne sertçe çarpmasının etkisiyle sırtüstü yerde, mızrağı ve sırtındaki tulumu bir kenara düşmüş halde duruyorken, koca yılan ise ağzında yanan şeylerin acısıyla kıvranıyordu. Acı ona bir öfke vermişti ki birkaç saniye içinde toparlanıp yanında yatan avcıya saldırıp tüm vücudunu sararak sıkacaktı…

Sonunda yılana düzgün bir zarar vermiş fakat onu yine de öldürememiş ve hatta, belki de bu saldırıyı yaparak daha çok sinirlenmesine sebep olmuştum. Bunun dışında da işler yine tam olarak planladığım gibi gitmemiş, bana doğru gelen yılanı durduramamış ve yere kapaklanmıştım. Ardından ise hemen ayağa kalkarak mızrağımdan uzak olduğumu ve yılanın toparlanmaya başladığını görüp, ilk planıma sadık kalarak bir kaç metre kuzeyde kalan tuzağıma doğru koşmaya, yılanı tuzağa doğru yönlendirme çabasına başlamıştım. Yanımda mızrağım olmadığı için tuzağının çevresinden dolaşacak, ve yılanın düşmesini umut edecektim. Eğer düşerse önce tuzağın etrafındaki bir kaç kazığı karnına fırlatacak, sonra da mızrağımı ve zehirli tulumu almak için hızla hareket etmeye başlayacaktım.

Yılanın acıyla kıvrandığı saniyelerde Avcı derhal toparlanıp tuzaklarına doğru koşmaya başladı. Mızrağı ile düşürdüğü diğer aletlerini geride bırakıp var gücüyle tuzağın kenarından ağaca doğru koşuyordu. Torpillerle iyice öfkelenen yılan ise gözleri kararmışcasına peşinden sürünmeye başladı avcının, ağzının içi cayır cayır yanıyordu. Avcı tuzağın etrafından dolaşırken, yılan da tam onun izinden gitti, ancak koca gövdesi tüm yolu aynen takip edemedi ve koca çukurun yapraklarla örtülü bir kenarından düşüverdi. Yılanın ağırlığı tüm ince dal ve yaprakları bir hışırtıyla tuzağın dibine göndermiş ve kazıkları da örtmüştü. Onca ağırlığıyla küçük kazıklara düşen yılanın vücudunda birkaç küçük delik açılmıştı. Kazıkların verdiği acıyla kıvranıyor, kıvrandıkça daha da yaralanıyordu kızıl yılan.

Şansım bu sefer tutmuş, yılan, sonunda baştan beri bel bağladığım tuzağıma düşmüştü. Bunun üzerine ben de zaten yaralı olan yılanın bu halde bir süre hareket edemeyeceğini düşünerek ve fırsat bilerek, mızrağıma, kopmuş halata ve zehirli tuluma doğru yönelmiştim. Son bir plan, saldırı yapacaktım. Bu da şöyle olacaktı: Oraya vardığımda halatları birbirine ve mızrağımın arkasına doğru bağlayacak, zehirli süt tulumunu da yanıma alıp tekrar çukura doğru, yılanın işini bitirmeye yönelecektim. Çukurun yanına doğru gelince de orada bulunan halatın diğer kısmını da mızrağıma bağlayacak ve önce sut tulumun yılanın başına doğru fırlatacaktım. Hemen Ardından da Üstten bir şey geldiğini gören yılan şaşırsın ya da şaşırmasın halatla bağlı mızrağımı tutacak ve zehirli süt tulumunun ardından yılanın boynuna doğru fırlatacaktım ki eğer yılan süt tulumuna bakmak içini kafasını kaldırırsa, boynu tamamen savunmasız kalacaktı. Sonrada işimi garantiye alacak ve tuzağın etrafındaki kazıkları ‘’ öl lan ...’’ diyerek yılana fırlatmaya başlayacaktım. En son da yılanın kafatasını ve derisini mızrağımla yerinden sökecek ve pazarın önündeki büyük binaya götürecektim. Planım böyle işleyecekti . Şimdi ise plan zamanı bitmiş, yılanı öldürme vakti gelmişti.