Parlak zamanlar [Kiyora&Wiksax]

Rayl:
Sonunda yolu bulmuş olan Rayl yoldan birini çevirip sormak istese de insanlar onu görmezden gelip yollarına devam ediyorlar. Burada herkes çok meşgul gibi görünüyor, işlerine koşturan ve onları hemen halletmek isteyen karınca sürüsü gibi hareket ediyor insanlar.

Rayl ise bu yolda ilerlemeye başlıyor. Sonunda bir yerlere varmaya başladığını insan sayısının azalışından far kederken sonunda yolda soracak birilerini buluyor. Adamı çevirip sorduğunda "Düz devam et ikinci sağda meydan var, meydanda ana bankayı etrafında da küçük bankaları görürsün." deyip yoluna devam ediyor.

Bu sırada sırtına para çantaları takılmış bir at görüyorsun. Yanından geçip gidiyor, ancak bir binicisi yok bu atın.

Kiyora:
Kiyora'nın sorusuna karşılık İsmail "Yok bizim gemi biraz dışarıda demirledi." diye cevap veriyor. Sonrasında Kiyora, İsmail'in peşine takılıp ilerliyorlar. Rıhtımdan bir sandala atlayıp adanın bir kaç yüz metre ilerisine açıldıktan sonra, biraz daha limana paralel bir şekilde ilerledikten sonra. Orta halli bir gemi çıkıyor karşınıza.

Geminin yelkenleri bile pullarla parlak parlak donatılmış durumda. Bir bayrağı olmayan bu gemiye Kiyora ve İsmail birlikte ipler yardımı ile girdiklerinde; hafif şişman, kirli sakallı, orta yaşını geçmiş ancak çokta yaşlı denemeyecek bir adam karşılıyor onları. İsmail ve Mecnun'a göre çok daha ciddi görünüşlü olan bu adam İsmail'e "Hanım kızımız kim?" diye soruyor nazik bir şekilde "Çitlenbik İskender abi! Adını bilmiyorum KISKISKISKIS!" dedikten sonra "Bizim İerdal posterleri saklamış yine onları arıyomuş." dedikten sonra İskender başını hafifçe sallayıp "Ha tamam, dönerken haber ver de şu topları güverdeten aşağı bi el atalım belim ağrıyo bu aralar." dedikten sonra İsmail yine kendine özgü hareketleriyle el kol yapıyor.

Geminin içerisine girdiğinde gayet normal bir yolcu gemisi gibi görünüyor; ta ki kaptan kamarasına girene kadar. Kaptan kamarasına giren İsmail posterleri geminin çık kısmında bulunan kamaranın camlı bölmesine dayanmış masasının çekmesinde ararken sen de etrafa bakma şansı buluyorsun.

Kaptan kamarasında oldukça fazla kılıç duvarlara asılmış durumda. Aynı zamanda özellikle bir Marine subayının çokça resmi bulunmakta. Sizin jenerasyonunuz bilmez tabi ki bu iyi görünümlü subayı. Kendisi epey güçlü olmasıyla kısa sürede bir çok büyük korsan tayfasını elleriyle idam etmiştir ancak hiç bir zaman teğmen rütbesinden yukarıya çıkamamıştır.

Teğmen Lecter:

Epey plan yapılmış gibi görünen bir de masa bulunuyor kamarada. Pek çok tahta motif Mango adasının etrafına konuşlanmış bu haritada. Pek yok yerde de bıçak kesikleri bulunmakta. Bu adamların büyük işler denedikleri ortada.

Rayl biraz daha ilerledikten sonra insanlara yol sormaya çalışsa da insanların meşguliyetinden dolayı düzgün bir yol tarifi almakta başarılı olamamıştı. Rayl zaten pek sıcak bakmadığı bu insanları bir grup koyuna benzetmeye başlamıştı.

Bir süre sonra bu kalabalık seyrekleşmeye başlamıştı. Şehir merkezinden uzaklaştığı şüphesine kapılır gibi olmuştu Rayl ki sonunda kendisine cevap veren birine denk gelmişti. "Düz devam et ikinci sağda meydan var, meydanda ana bankayı etrafında da küçük bankaları görürsün." diyor adam. Raylde bu talimatlara aynen uyacaktı. O sırada yanından parayla yüklenmiş üstü boş bir at geçiyor. Rayl şaşkın gözlerle baksa da yolunu hiç bozmadan devam ediyordu.

Rayl:

Rayl para dolu çanta ile giden atı görmezden gelmemesi ata bile garip gelmişti ki arkasına baka baka yürüyordu. Rayl ilerlerken ilerisinde bir insanın üstünde bulunan kıyafetlerden bir çizgi görmüştü. Öncelikle bir beyaz don, sonrasında aynı renkte bir atlet hemen peşi sıra deri bir pantolon ve deri bir ceket vardı.

Az daha ilerledikten sonra etrafa kaçışan insanlardan birisi Rayl'e çarpmış ve onu yere düşürmüştü. Rayl ne oldu demeye kalmadan adam apar topar kalkmış ve koşmaya devam etmişti. Çığlıklar etrafta o kadar yüksekti ki şehirin her yerinden duyuluyor olmalıydı.

Rayl düştüğü yerden eski tarzda yapılmış bankayı görmüştü ancak saniyeler içinde bankanın içinden bir patlama sesi gelmiş ve etrafı beyaz bir toz kaplamıştı. Ağlamalar ve inlemeler bir birine karışmıştı, ancak beyaz toz zararlı değildi undu. Burada ne olduğu ise çok karışıktı. Etrafta onca yüzlerce insan yere yatmıştı, bazıları ağlıyordu bazıları ne olduysa şoku  atlatamamıştı.

Kiyora:
İsmail sorduğun soruların ardından kendi kendine mırıldanarak soruna cevap veriyor "İnsanlar korsan diyor ama ne olduğumuz tartışılır..." diye cevap veriyor sana bir yandan posterleri ararken. Sonrasında posterleri bulduğunda rulo haline getirilmiş altı parça görüyorsun. Tam olarak bakkaldaki kayıp posterler. Açıp baktığında aşağıdakileri göreceksin;

Spoiler:

Rayl, atın yanından geçtikten sonra at şöyle bir dönüp bakmıştı ona. İlerde ise düz bir sıra halinde kıyafetler duruyordu.  Rayl bunlara pek anlam veremezken etrafta kaçışan insanlar gördü. Bunlardan biri Rayl'e çarpıp onu yere düşürmüştü. Rayl daha ne oluyor demeye kalmadan çığlıklar içinde koşulan insanların arkasında duran eski görünümlü binada patlama olmuştu. O sıradan Rayl'in beyni flash patlamışa döndü. Bu at bir zoan kullanıcısı olmalıydı ve bankayı soyan kişiydi. Emin olamasa da bu ihtimal çok yüksekti. Meydan bir anda savaş alanına dönmüştü. Etrafta ağlayan, çığlık atan insanlar vardı. Kimisi yere kapaklanmıştı. Etraf yaralı insanların inlemeriyle yankılanıyordu. Rayl'in ise kanı kaynıyordu. Ait olduğu ortam işte buydu. O sırada etraftaki sis benzeri beyaz dumanın un olduğunu farketti. Bu zoan kullanıcısı at adamın taktiği olmalıydı. Dönüşümünü saklamak için böyle bir yöntem kullanmış olmalıydı. Belkide patlayıcının yanına un bağlamıştı. 4 denizde şeytan meyvesi pek görülen bir şey değildi. Harika bir kamuflajdı zoan formu.

Rayl ''İşe koyulma vakti'' diye düşündü. Kafasında ufak planını hemencecik kurmuştu. Diğer insanlar gibi panik yapmışçasına hareket edecekti. O sırada bu at adamı gözünden ayırmadan dikkat çekmeyecek mesafeden izleyerek doğru anı kollamayı düşünüyordu. Ama gizlilikten daha önemli olan adamı gözden kaybetmemesiydi. Bu adamda nihayetinde bir zoan kullanıcısıydı güçlü olmalıydı. Önce sarsılmış gibi yapacak ve at adamın mesafeyi biraz açmasını bekleyecekti. Daha sonra korkmuş ve olay yerinden uzaklaşmaya çalışıyormuş gibi davranarak at adamı izleyecekti.

Kiyora, İsmail Abi'ye korsan olup olmadıklarını sorduğunda, pek de net sayılmayacak bir cevap aldı. Yine de "İnsanlar korsan diyor..." cevabını dikkate alarak bu geminin bir korsan tayfasına ait olduğunu düşündü. "Dikkatli olmalıyım." diye tekrarladı içinden.

Daha sonra İsmail Abi posterleri bulup Kiyora'ya uzattı. Altı kağıdın altısını da incelemeye başladı Kiyora. Bir yandan içinden, kendi kendine konuşuyordu...
"Ak Sakallı bir dede... Beş milyon ödül bir ihtiyar için hiç de fena değil."
Diğer ilana geçti;
"O-oha! Vay adi herif! Bu adamın on iki milyon ödülü mü varmış!" verdiği yemek ücretinin acısını tekrar hissetmiş gibiydi o an epey şaşkın olan Kiyora. Şaşkınlığını atlatır gibi olduğu zaman diğer ilana geçti.
Gördüğü ilan, İsmail'inkiydi. Nedense bu ilana şaşırmadı. Böyle bir şey bekliyordu. Ama yirmi milyon ödül gerçekten de çok iyi bir paraydı.
"Parlak İsmail mi? Gerçekten de sana çok yakışmış bu ünvan abi!" dedi karşısındaki parlak adama. Hemen sonra sıradaki ilana geçti.
"Bunlar ne imiş ya böyle..."
Gemiye bindiği sırada gördüğü ciddi sayılabilecek adamdı bu, on iki milyon da ödülü vardı.
Diğer postere geçti. On belilik ödülü görünce hafif gülümsedi, yemek yedikleri yerdeki çırağın ta kendisiydi gördüğü.
Derken son ilana da baktı, bu da Kiyora'yı şaşırtmadı. İsmail Abi ile bağıra çığıra konuşan Mecnun'un başında on altı milyonluk ödül vardı.

Tüm posterlere bakıp aldığı şekilde rulo haline getirip İsmail Abi'ye verecekti Kiyora. Artık, Yaviz'in da bu tayfadan olduğuna neredeyse emindi. Daha sonra İsmail Abi'ye sordu: "Sanırım bir korsan tayfasısınız. Ne kadar süredir bu adadasınız? Nereleri gezdiniz, ben daha çaylağım. Gezgin gibi denizlerde dolaşıyorum. Söyleyeceğin her şey yararıma olur. Ve... Yaviz necidir? Kendisini bu civarlarda çok duydum. O yüzden merak ettim. Arkadaşınız falan mı ola ki?..."


Rp Out:

Spoiler:

Rayl:
Bir at yaklaşık olarak atmış kilometre hızla koşabilmektedir, bunun yanı sıra karşısındaki uzun saçları ve normal bir ata kıyasla daha esnek bileklere sahip olan bir yılkıydı. Yaklaşık dört saniye içerisinde saatte yüz kilometre hıza yaklaşıp sonrasında atmışa düşen bir grafik çizebilecek seviyede bir hayvandı ve bu hızı yakalayabilecek çok az miktarda yaratık bulunmaktadır. Sibirya kaplanları onlardan birisi değil kesinlikle, yüz elli kiloya yakın ağırlıklarıyla en iyi hallerinde en yüksek hızları elli kilometre olan dostumuz At'a gözlerini dikmeye çalıştığında çoktan üsküdarı geçmiş gibi görünüyordu.

Gidilecek tek bir yön olduğundan o yönü takip etmeye başlamıştı ancak gözden çoktan uzaklaşmıştı bu at bey. Bu sırada etrafta hiç yaralı olmadığı da dikkatini çekmişti, aynı zamanda patlamanın olduğu bina zarar bile görmemişti. Bu sırada limanda bir duman yükselmişti ve bir kaç top ateşlenmeye başlamıştı, arada o kadar mesafeden fark ediliyorsa ciddi bir şey olabilir.


Kiyora:
İsmail ile konuşurken gülünce o da baktığın posterlere göz gezdirmişti, sonrasında geri verdiğinde sorunu dinlemiş ve "Burası pek güvenli değil çitlenbik adaya dönsen iyi olacak." diye cevap vermişti aniden gelen bir ciddiyetle. Hemen ardından top sesleri gelmeye başlamıştı, direk olarak gemiye ateş eden bu adamların kim olduğu belirsizdi ancak İsmail biliyor olacaktı ki yaklaşık beş metre uzunluğunda bir baltayı sırtına takıp "Buradan çıksan iyi olacak, meyve kullanmıyorsan atlayıp yüz hatta." demişti.

Apar topar yukarı çıkarken güverteye çıktığında pruva tarafından bir donanma gemisi yaklaştığı görünüyor. Adı HL-666 olan bu gemi merkezinde bulunan devasa havan topu dışında gayet normal bir gemi. Bu noktada anladığın üzere ilk baştaki atışlar sadece taciz ateşiydi ve çokta uzun olmayan bir süre sonra toplar gemiye ulaşmaya başlayacaktı. Öyle ki gemi yavaştan sallanmaya başlamıştı bile. Bu sırada Erdal Bakkal dahil herkesin geldiğini görebiliyorsun. Bir de tekne ile gelen bir adam var, gözün tam kesemese de çıplak bir adam gemiye doğru gelmekte.

Kalmak ya da kaçmak için fazla zamanın yok, seçim senin.

Rayl, bu atı izleyecekti ki at bir anda dört nala koşmaya başlayınca bir anda araları açılmıştı. Rayl ''Siktir!!'' diye yakındı kendine. O sırada patlamadan kimsenin yaralanmadığını farketti. Belli ki sadece göz boyamak için yapılmış bir hamleydi. Ama Rayl'in bunu düşünecek vakti yoktu. At adamı takip etmeliydi. Tek yol vardı yani gideceği yön açıktı. Bu yolu takip ederken kıyıda bir dumanın yükseldiğini farketti. Burası Kiyorayı en son görüğü yerin o taraflardaydı. Bir anda kızgınlık ve endişe  kapladı içini. ''Kiyora!'' diye hafifçe haykırdı. Bir yandan yumruklarını sıkıyordu. Bundan sonra hızlıca oraya gitmeye çalışacaktı.