Parlak zamanlar [Kiyora&Wiksax]

Geldiğiniz yere geri döndüğünüz sırada ikiniz de tekrar acıktığınızı hissediyorsunuz. Kapıdaki er hiç yerinden kıpırdamadan, mimiği bile değişmeden sadece gözleriyle sizi takip ediyor. Yerinize geçtiğinizde o etin tadını yine istediğinize kanaat getiriyorsunuz ancak ocağa baktığınız zaman yemeğin bittiğini görebiliyorsunuz. Bu şekilde devam ederse açlıktan öleceksiniz gibi bir his var, görünüşe göre göründüğünden çok daha hafif bir yemekmiş.

Rayl geri döndüğünde acıktığını hissetti. Ocakta da yemek kalmamıştı. Daha yeni yemek yemiş olmalarına rağmen acıkmaları ''Acaba bu bir tür ilizyon muydu?'' diye düşünmesine sebep oldu. Daha yeni serumdan çıkmıştı uzun süre dayanabilirdi açlığa. Yapacak bir şey olmadığına karar veren Rayl sandalyeye oturup bir kolunu masaya dayayarak yüzünü tutmuş şekilde beklemeye başlamıştı. Bir yandan da Kiyorayı izliyordu.

Lecter'ı beklemeye koyuluyorsunuz, Kiyora her ne kadar yemek kalmış mı diye kontrol etse de hiç kalmadığını görmek üzücü olmuş olmalı ancak açlığın git gelli bir sanrı şeklinde seyretmesi de pek yardımcı olmuyordu. Beş dakika normal bir tokluk varken hemen sonrasında özellikle belli bir şeye olan açlık geliyordu. Bu hissi uyuşturucu isteği gibi tanımlamakta mümkün.

Bu sırada siz zamanın nasıl geçtiğini fark etmeden çoktan bir saat geçmiş ve Lecter geri gelmişti. Hızla buzluğa yönelip bir parça daha et getirmişti. Hızlı bir şekilde eti hazırlarken "Acıktınız değil mi? Ödül işini de konuşalım. Ne kadarın peşindeydiniz?" diyor. Kendisi de çok acıkmış olacak ki epey hızlı bir şekilde hazırlıyor yemeği.

Wiksax 1. pasiflik.

Rayl'in sessizliği ve aynı şekilde senin de tepkini görünce Lecter şaşırmış gibi görünüyor. Rayl'se açlıktan kendini kaybetmiş adeta ki gözleri kararmış öylece duruyordu. Lecter yemeği daha bir harlı ateşte yapmaya başlamıştı, aynı önceki gibi kokular almaaya başlıyordu burnunuz. İçerisine bir miktar şarap ekleyip soğuk su atmış ve hızlıca tencerenin kapağını kapatmıştı.

Karşınıza tekrar geçip "Yemeklerim hafiftir, her ne kadar kırmızı et olsa da. Bu yüzden acıkmanız çok normal ancak kullandığım et türü nedeniyle bağımlılık yapabilir hahaha!" demişti epey eğlenceli bir şekilde. Sonrasında Kiyora'ya bakıp "İsterseniz Yaviz'in ödülünün yarısını alabilirsiniz ancak Kağan'ı bulmamda yardımcı olmanızı istiyorum." diye de eklemişti biraz önceki sempatik havasıyla.

Sözlerinden sonra Lecter yemeği ocağa koyuyor ve sert bir şekilde "Tahmin edin." diyor ancak Rayl'e baktığında dişlerinin sivrilmeye başladığını görüyorsun. Aynı şekilde vücudunda da belli belirsiz bir kaplan kürkü ortaya çıkmaya başlamış durumda. Garip bir şekilde kendini kontrol edemiyormuş gibi görünüyor, epey sinirli bir hali olduğu da kedi gözüne dönmüş ve kan çanağı olmuş irisinden çok rahat bir şekilde anlaşılıyor. Sonrasında Lecter'a saldırmak istercesine bir bakış atıp "Kiyora sorma ne eti olduğunu. Buradan gidiyoruz." demişti ancak Lecter'a bakınca yüzünün şeklinin değişmiş olduğunu fark etmiştin.

Kendinden emin bir adeta zangır zangır titreyen elleriyle ve ölümün ta kendisi denebilecek bakışlarıyla bir kaç saniye önce kalktığı sandalyesine geri oturmuş ve sinirden kızarmış göz altlarını eliyle silmişti. Hemen sonrasında küçümseyici bir bakışla "Nasıl kaçacaksınız? Burası benim evim." demiş ve kapıdaki er hızlı bir bir kaç adımla koluna girmişti. Aynı şeyi Rayl için de yapmıştı ancak o daha agresif davranmış ve adamı itmişti. Lecter duruşunu hiç bozmadan beklemeye koyulmuştu. Bu sırada yarıdan yarıya dönüşmüş Rayl'in ittiği erin adeta kafa tası bir çeşit kapak gibi açılmış ve beyni görünür şekilde yere düşmüştü!

Rayl elini sana uzatıp kalkmanı işaret edip tutup koşmanı istercesine tireyen bedeni ile sana kitleniyor.

Odadan çıkmak için hareketlendiğiniz sırada yerde yatan ve kafatası ikiye ayrılmış olan er tekrar ayağa dikilmeye başladığını görüyorsunuz omzunuzun ucundan. Adam hiç bir şey olmamış, adeta konserve kapatıyor gibi kafasının çıkan kısmını alıp geri kafasına koyarken çıktığınız sırada kapının sağ ve sol tarafında adeta ordu gibi bekleyen onar kişi olduğunu görüyorsunuz ve kaçacak bir yer bulamıyorsunuz. Gözlerindeki fer sönmüş bu adamlar hiç bir şey söylemeden dikiliyor ve bu sefer sen de adamların kafasındaki derin çizikleri görebiliyorsun.

Uyandığınızdaysa Rayl tam karşında uzun bir masada uç tarafta oturuyor sense diğer uçta. Burası önceki mutfaktan çok daha farklı, etrafta altın kaplama şamdanlar ve ahşap, gül deseni işlemeli duvarları görebiliyorsun. Adeta bayıltılmış bir şekilde kendine geldiğin sırada Rayl'in hala baygın olduğunu görüyorsun. Arkasındaysa ellerini omuzlarına koymuş Lecter var. Bu sırada fark ediyorsun ki kıyafetlerin de değiştirilmiş. Bir baloya katılacakmış gibi giydirilmişsin ve baya da iyi bir kumaş olsa gerek.

Masa kurulmuş, salatalar ve pek çok aperatif sebze bulunmakta ancak beklenmedik bir şekilde hiç et yok lakin bir tane küçük mangal bulunmakta Lecter'ın sağında. Beyaz örtünü üzerine dizilmiş porselen tabaklar, kristal bardaklarla çok elit bir sofra kurulmuş. Yemek yiyebilesin diye ellerin serbest bırakılmış bir şekilde uyanıyorsun bunu da eklemeyi unutmayalım. Ancak belinden ve boynundan oturduğun antika sandalyeye bağlısın.