Parlak zamanlar [Kiyora&Wiksax]

Kiyoranın konuşmasından sonra teğmen ilk defa mutlu gözüküyordu. Bu ciddi adamın yüzünde çiçekler açıyor gibiydi adeta. Daha sonra Rayl'e bakıp "Haklısın başka bir işe yaramazlar." demişti. Rayl şoke olmuştu adeta. Bu adam düşüncelerini okuyabiliyor muydu? Şeytan meyvesi işimiydi bu? Yoksa bilmediği bir k.haki kullanımı mı? Rayl'in akılını bu sorular kurcalarken teğmen sakinlemiş şekilde yemeği yapmaya devam etmiş ve yemeği ocağa koymuştu. Rayl'in kafasındaki sorular bu güzel kokuyla bir anda dağılmıştı. Bu adam gerçek bir yetenek olmalıydı.

Bir süre sonra teğmen yemeğin birazdan olacağını söyledi ve  önlüğünü çıkarıp Rayl ve Kiyoraya kırmızı şarap ikram etmişti. Kiyora eliyle redderken Rayl, yemekle içki içmekten hoşlanmadığı için ''teşekkürler ben almıyım'' diyerek o da reddetti. Bu sırada kendisine şarap alan teğmen "Peki bu Kaan neredeydi? Tayfanın gemisini, Erdal denen adamın bakkalını kontrol ettik ama bulamadık." dedi ve devam etti "Guernica benim ana vatanım sayılabilecek bir yer, kömür madenleriyle ünlüydük. Ben daha yeni doktor olduğum zamanlarda kömür madenlerinin yaydığı kimyasallar yüzünden hayvanlar hastalanıyordu, bitkiler de aynı şekilde. Tabi zengin bir adaydı, her ne kadar siyah beyazdan farklı olmasa da. Parlak İsmail henüz denizciyken adamıza bir korsan tayfası getirdi ve o tayfayı işçi olarak aramıza soktu. Sonunda da getirdiği adamlar bizi korumak yerine bizi öldürmeye başladı. Hükumet onları yok etmeleri için adam yollamıştı ancak İsmail sözde bizleri korumak için hükumetle savaşıp adayı batma noktasına gelecek kadar bombardımana tutmalarına neden oldu. Kadınlar ve çocuklar hepsi öldü. Tek kalan akrabamı da yanlarına aldılar." diye bitirdi. Kiyora hemen lafa girerek bildiklerini anlatırken Rayl onları dinleyip bir yandan ocaktaki eti gözüyle kesiyordu. Gerçekten acıkmıştı ve kokudan dolayı iştahı iyice açılmıştı.

Out:
2 Uyarım olacak ve birisi çok ciddi;
Rayl ciddi olan sana, lütfen benim mesajımı kopyala yapıştır yapma fikirlerini ve düşüncelerini yaz. Turların o kadar havada geçiyor ki ne yazacağımı bilemiyorum.
2. Uyarım Kiyora'ya biraz daha açık bir ton kullanabilirsen konuşmalarında daha iyi olacak koyu bordo pek gözükmüyor.


İn:
Kiyora tayfanın durumunu sorduğunda "Akşam yemeği oldular, elimizdeler." şeklinde garip bir yanıt veriyor Lecter. Sonrasında Rayl'e bakıp bir kaç saniye gözünü diktikten sonra yemeği ocaktan almış ve garnitürleri ile üç tabağa koyup karşınıza geçmişti. Bir tabure çekip yemeğe başlamıştı. Yemek yerken bile karizmasından hiç bir şey eksilmiyordu bu adamın, çatal bıçağı tutuşu bile bir sanatçı titizliğindeydi.

Yemeğinizi yerken daha önce hiç böyle bir şey yemediğinizi fark ediyorsunuz. Hayatınızda yediğiniz en yumuşak ve tatlı et olabilirdi bu. Ustaca pişirilmesinin yanında kullanılan malzemelerin kalitesi de etkileyiciydi.Hayatınızda ilk defa böyle bir yemek yediğinizi söylemek yanlış olmazdı.

Yemeğinizi yerken Lecter ağzını kumaş bir mendille silip "Nasıl buldunuz yemeği." diyor neşeli bir şekilde.

Kiyoranın tayfanın durumunu sorması üzerine teğmen ''Akşam yemeği oldular, elimizdeler." şeklinde cevap vermişti. Rayl bir an duraksadı. Kötü bir şaka mıydı bu, adam bu durumda dalga mı geçmeye başlamıştı? Rayl adamın garip davranışlarından şüphe duymaya başlamıştı. Üstüne biraz düşününce korsanlardan ne kadar hoşlanmasa da Yaviz denen adamın hırsızlık yaparken kimseye zarar vermemeside ne kadar buna inanmak istemesede bu adamların kötü kişilikler olmasıyla çelişiyordu. Gerçekten katliam yapacak kadar ileri gidecek insanlar mıydı? Belkide teğmenin kişisel bir nefreti olduğu için yalan söylüyordu.

Rayl bunları düşünürken teğmen yemeği ocaktan alıp tabaklara güzelce servis etmişti. Ne kadar elit gözüksede tuhaf bir adamdı. İstediğini alınca hemen sevecen birine dönüşüvermişti.  

Yemek ise oldukça lezzetlliydi. Belki de daha önce hiç yemediği kadar. Ne kadar şüpheli gözükse de teğmen gerçekten işinin ehli bir adamdı belli ki. O sırada teğmen  "Nasıl buldunuz yemeği." şeklinde bir soru yöneltti ikiliye.

Rayl ''Harika bir yemek teğmen. Gerçekten yetenkli bir aşçısınız.'' diye cevaplayacaktı. Daha sonra asıl ilgilendiği kısma geçerek.  ''Bu korsanların başında bu kadar ödül olması şaşırtıcı. Onları nasıl bu kadar kolay yakalayabildiniz? Zorlu bir savaştan çıkmış gibi gözükmüyorsunuz. En azından görünürde bir yaranız yok. Ayrıca zaten yakaladığınız adamlar hakkında bizden ne öğrenmeyi arzuladığınıza anlam veremedim.'' diyecekti.

Adam yemeği sevmenizden hoşnut olmuş ve tam sorunuza cevap verecekti ki içeriye bir donanma eri gelmişti. Onu görünce yemeğinden son bir lokma daha alıp, ağzını peçetesi ile silmiş ve "Üzgünüm önemli bir işim var." demiş ve hızlıca kalkmıştı. İçeriye giren ere baktığınızda garip bir şekilde korkmuş ve terden sırıl sıklam olduğunu görüyorsunuz.

Lecter kapıdan çıkarken "İstediğinizi yapmakta özgürsünüz, sorularınız varsa bunu İsmail'e de sormakta serbestsiniz; dilerseniz tatlı vaktine kadar beni bekleyebilirsiniz." demiş ve yine eski donuk yüz ifadesini alıp hızlı adımlarla çıkmıştı. Bu sırada siz yine mutfakta baş başa kalıyorsunuz. Bir tane er dışında. Bu sırada Rayl bu erin kafasında derin bir kesik fark ediyor. Başını konserve gibi birisi açmış gibi bir tam tur atmış bu kesik. Adamın yüzü ise oldukça hareketsiz, donuk bir şekilde bakmakta.

Bu noktada ne yapmak istiyorsanız özgürsünüz, dilerseniz bu mükemmel etin nereden geldiğini öğrenebilirsiniz buz dolabına bakarak. Dilerseniz İsmail ile konuşabilirsiniz. Hatta Lecter'ı takip bile edebilirsiniz.

Teğmen kendi işinin övülmesine oldukça sevinmiş gibiydi. Tam sorulan sorulara geçiyordu ki bir er korkmuş bir şekilde içeri girdi ve teğmen hızlıca masadan kalkarak ''Üzgünüm önemli bir işim var.'' diyerek kapıya yöneldi. Kapıdan çıkarken ise "İstediğinizi yapmakta özgürsünüz, sorularınız varsa bunu İsmail'e de sormakta serbestsiniz; dilerseniz tatlı vaktine kadar beni bekleyebilirsiniz." diyerek ilk baştaki odun yüz ifadesine dönerek çıktı. Belli ki işinin kısa süreceğini düşünüyordu.

Yanlarındaki er'in başında ise derin bir yara izi vardı. Adamın kafasını telle bağlayıp sıkmışlar gibi bir hali vardı. Rayl bir yandan ''Bu herifin kafasına ne olmuş, böyle tövbest bişi olmuş. Ne çeşit bir saldırıya uğramış acaba?'' diye sorgularken, diğer yandan ise bir anda gelişen bu olay karşısında ''Acaba yakaladıklarını iddia ettikleri Yaviz ve tayfası kaçmayı mı başardı? Belki de hepsini yakalayamamışlardır ve kalanı onları kurtarmaya gelmiştir.'' diye düşündü. Bunu anlamanın tek bir yolu vardı. Teğmeni takip etmek. Zira kendisi istediklerini yapabileceklerini söylemişti.

Rayl, Kiyoraya ''Bizde gidelim.'' diyecek ve yemekten gözü dönmüş Kiyorayı bileğinden kibarca tutup kapıya doğru sürükleyerek teğmeni takip edecekti.

Lecter'ı takip ediyorsunuz düm düz ilerliyor ancak hızınıza dikkat etmeniz lazım, sonuçta işim var deyip gitti sizi davet etmedi.

Rayl ve Kiyora tam teğmeni takip etmeye başlamışlardı ki Kiyora bir anda duraksamıştı. Rayl kafasını arkaya çevirdikten sonra ''Ben pek iyi hissetmiyorum, biraz dinlenmek için geri oturacağım. Hem zaten pek doğru olmaz takip etmemiz. Gel oturalım. '' dedi Kiyora. Rayl, Kiyorayı sandalyesine götürmek için geri dönmeye karar vermişti. Teğmen gelene kadar sakince oturacaktı.