Futatsu No Kingu[Zac-Meirin-Ayberk]

İnsanlar ölmeyi hak eder miydi? Bu sorunun  kesin bir cevabı olup olmadığını bilmiyordu. Ölüm acı getirirdi. Hayat da acılarla doluydu. Bu durumda ölüm de hayatın bir parçası değil miydi? İnsanlar doğduğu gün ölmeye de hak kazanmıyorlar mıydı? Zaten hayatın parçası olmuş ve er geç  herkesin başına gelecek bir şeyi haksızlık olarak nitelendirebilir miydi? Hem nitelendirebilirken hem de nitelendiremeyeceğini düşünüyordu.
Kimi hayatlar haksızca o hayatın sahibinden koparılırken, kimi hayatlar da sahibinden koparılmayı hak ediyordu.

Adalet? Adalet sadece belli bir zümreye hitap ediyordu. Hayatta kalmak için çalan bir çocuk ölüm cezasına çarptırılabiliyorken kuş tüyü yatağından kalkmadan dünyaları yürüten  adamlar  ucuz para cezaları ile yırtabiliyorlardı. Basit bir hata yüzünden mürettebatından birilerinin ölümüne sebep olan bir denizcinin  aldığı cezalar ölüme kadar giderken bir köyün yarısını yok etmiş korsanlar hapiste gününü gün edebiliyordu. Hal böyleyken mevcut adalet sistemine güvenmek saçmalıktı.  Adalet dediğin ‘kısasa kısas’ sistemine dayanmalıydı. Sebepsizce birini öldürenler aynı şekilde cezalandırılmalıydı; fakat Meirin bu sistemi de bir türlü benimseyemiyordu. Bu şekilde olduğunda cezayı verenin cezayı hak edenden bir farkı kalıyor muydu? Ya da kişi ,‘’ölüme sadece tanrı karar verebilir’’ deyip öldürme suçu işleyen birini ölümle cezalandırdığında kendini tanrı ilan etmiş olmuyor muydu? Peki hangi sistemi benimsemeliydi ki?  Böyle şeyleri düşünmeyi sevse de genelde bir türlü bu işin içinden çıkamıyordu.

Çıkmasına da gerek yoktu belki de. Kılıcını kalbine sapladığı adam çoktan ölmüştü sonuçta.  Belki de düşündüğü tüm kavramlar bir uydurmacadan ibaretti. Belki de etrafında olup biten her şey sadece sebep sonuç zincirine bağlıydı. Her sonuç bir sebebi, her sebep de bir sonucu oluşturuyordu. Korsanların kutsal ejderlere saldırmasının bir sebebi vardı. O sebep de gemiye atlamalarına neden olmuştu. Gemiye atlamalarının sonucun da  da büyük ihtimal  öleceklerdi. Ölüm… Neden az önce birini öldürmesine rağmen hiçbir şey hissetmiyordu. Kalbi çoktan taş mı bağlamıştı? Bunu düşünecek zamanı yoktu. Sırada baltalı adam vardı.

Kopyaladığı kılıcını baltalı adama fırlatmasına rağmen saldırısı başarısız oldu. Adam baltası ile saldırısını savuşturmuştu. Adamın baltasıyla fırlattığı kılıç az daha Ayberk’i öldürecekti; fakat Ayberk bir şekilde saldırıdan kurtulmuştu.
Baltalı adam güçlü birine benziyordu ve direğe hamle yapmak üzereydi. Aralarında yaklaşık 4 metre vardı ve koşup adama sert bir darbe vurana kadar Adam  direği indireceğe benziyordu.  Adama tekrar kılıç ile saldırıp bunu önleyebilirdi; fakat kılıcın Ayberk’e tekrar gitme ihtimali vardı. Bu riski göze alamazdı. Yolculuğa çıkarken mürettebatından kimseye zarar gelmemesini sağlayacağına dair kendine söz vermişti. Hoş.. Ayberk büyük ihtimal kendisinden nefret ediyordu ve aynı durum içinde olsalar kendisinin hayatını önemsemeyecekti.  Yine de bu önemli değildi.

Meirin, hemen sol eli ile az önce  öldürdüğü adamın cesedine dokunup kopyalayacak ve  Aerocab Gun saldırısı ile eli balta tutan adama fırlatacaktı.  Bu saldırı onu gemiden uçurmaya yeterdi.  Saldırısı adamı gemiden uçurmayı başaramasa bile onun dengesini  bozabilirdi. Dengesi bozulunca  kazanacakları zamanda da  Ayberk veya kendisi adamı indirebilirdi.

Kopyaladığı cesedi adama doğru fırlatırken hatıraları canlandı aklında. Hocası İzumi’nin emek ile ilgili anlattığı bir masal hafızasının derinliklerinden çıkıp belirdi bir anda. Aklına gelen masal aşağı yukarı:

‘’Rivayete göre, yeni dünyada marangozluk konusunda çok ünlü bir ada varmış. Adada yaşayanlara göre marangozluk kutsal bir şeymiş ve nüfusun çok büyük bir kısmı marangozlukla geçinirmiş. Bu adadaki tüm marangozlar arasından sivrilen 2 marangoz varmış. Bu iki marangoz, dünyanın en iyi marangozları olarak anılıyormuş. Bu Marangozların isimleri Uruğ ve Ayrebk imiş. Uruğ çok fakir bir aileden geliyormuş ve marangoz olana kadar pek çok çile yaşamış. Marangozluğa ilk başladığı zamanlarda ‘değersiz’ bir marangoz olarak görülüyormuş; fakat çabası ve yetenekleriyle kısa zamanda yükselmiş ve ‘değersiz’ lakabını ardında bırakmış.
Ayrebk ise çok zengin bir aileden geliyormuş. Diğer üç abisinin de yaptığı gibi marangozlukla meşgulmüş. Diğer üç abisi ona marangozluk hakkındaki her şeyi öğretmişler ve çabucak ünlenmesini sağlamışlar. Ayrebk de yetenekliymiş tabi. Bu yeteneği ve çabası sayesinde o da dünyanın en iyi 2 marangozundan biri olarak anılır olmuş. Ne var ki Ayrebk bu durumdan memnun değilmiş. Dünyada sadece tek bir en iyi olabileceğine inanıyormuş ve Uruğ’a bir oyun oynamaya karar vermiş.
Ayrebk, bağlantılarını kullanarak Uruğ’a Meir derecesinde(en zor) onlarca görev verilmesini sağlamış. Ayrebk’İn En iyi olma konusundaki rakibi marangozluk konusunda gururlu olduğundan , bu işleri reddedemezdi; fakat işleri zamanında yetiştiremeyeceğinden eninde sonunda ünü azalacaktı ve sadece kendisi en iyi olarak anılacaktı. Gerçekten de işler Ayrebk’in planladığı gibi gitmişti ve Uruğ’un ünü git gide azalıyordu. Uruğ hem 12 çocuklu ailesinin geçim derdiyle uğraşıp hem de Meir derecesindeki görevleri halletme konusunda başarısız oluyordu. Sanki hayat, iyi şans gemisine gitmek varken kendisini kötü şans gemisine yollayan beceriksiz bir bilet görevlisi gibiydi. Uruğ artık bıkmıştı. ‘Hepinize lanet olsun’ deyip her şeyi bırakmak istiyordu; sonuçta kendisinden sonra da iyi marangozlar gelecekti. En iyi ünvanı zaten er ya da geç elinden alınacaktı. O zaman marangozlar camiyasında aktif bir marangoz olmasına ne gerek vardı. Çekilebilir ve ismini yaşayan marangozlar listesinden ebediyen sildirebilirdi. Ardından da sıradan bir iş bulup normal bir şekilde hayatına devam edebilirdi
Fakat Uruğ öyle yapmadı. Ortada verdiği bir emeği vardı. Ayrıca paradan çok sanatını önemsese de kazandığı paralar sayesinde hem çocukları hem de marangozluk şirketindeki ‘takım arkadaşları’ geçiniyordu. Hemen pes edip bırakmamaya ve sanatına devam etmeye karar vermişti Uruğ.

Uruğ bir süre sonra Meir seviyesindeki görevleri yapmakta o kadar uzmanlaşmış ki en zor seviyedeki bu görevleri bile birkaç gün içerisinde tamamlayacak seviyeye gelmiş ve Ayrebk’İ geride bırakarak dünyanın en iyi marangozu olarak anılır olmuş. Bunun ardından çok zengin olmuş ve 12 çocuğuna şık kıyafetler, güzel yiyecekler almış.
Gökten üç elma düşmüş. Üç elmanın birisi alevler içindeki bir adada yaşayan adamın kafasına, biri yılan şeklindeki bir geminin ucuna, biri ise minik tatlı bir kartalın kafasına…’’ bu şekildeydi.

Meirin, aklına neden böyle saçma bir hikayenin geldiğinden emin değildi. Bu hikayeden bir ders çıkarıp çıkarmaması gerektiğinden de emin değildi. ‘’Ne yani’’ diye düşündü. ‘’İstifa edip gezgin olmaktan vaz mı geçmeliyim?’’ dedi kendi içinden. ‘’Ah hayır!’’ cevabını verdi ardından. Kendisinin o iki marangozla uzaktan yakından alakası yoktu. İlk olarak kendisi alanında usta değildi. Yaptığı şey büyük bir duvarı iterek hareket ettirmekten farksızdı. Tüm çabaları boşa gidiyordu. İkinci olaraksa kendisinde işini sürdürecek bir irade yoktu. Hikayeye uyarlayacak olursa kendisi doktor olmak için marangozluğu araç olarak kullanan biriydi ve marangozlukta ağır olarak tökezlediği ortadaydı. Son işini de hazırlayıp teslim ettikten sonra tahtalara işkence etmeyi bırakmalıydı.Tahtaları,sadece iyi marangozlar işlemeliydi.

Meirin bunları düşündüğü sırada hamlesi çoktan sonuçlanmıştı.Bu yüzden hamlesinin işe yarayıp yaramadığını görememişti. Tek gördüğü iri yarı adamın baltasını düşürdüğü ve Ayberk’e yumruk atmak üzere olduğuydu. Adam cesetten bir şekilde kurtulmuş olmalıydı. Cesedi tekrar adamın ayaklarına doğru fırlatarak dengesini bozabilirdi; fakat artık çok geçti. Aklına gelen garip hikaye yüzünden bunu yapmaya fırsatı kalmamıştı.
Meirin baltalı adamı Ayberk’e bırakacak ve çevresini hızlıca süzerek Rotacısının olduğu yeri belirleyecekti. Ardından da ona yardıma gitmeyi planlıyordu.

Yaptığı her bir hareket çevresindekileri olumsuz etkiliyordu. Baltalı adama kılıç fırlatması sonucunda Ayberk ölüm tehlikesi atlatmıştı. Baltalı adama önce ceset fırlatıp ardından da ikinci bir saldırı yapmayıp Ruta'ya yardım etme kararı alması sonucunda da Ayberk güzel bir yumruk yemişti. Sadece bununla kalsa yine iyiydi. Karşısındaki adam ile denk bir şekilde dövüşen Ruta'nın dikkati, Meirin'in kendisine yaklaşması sebebiyle dağılmıştı ve karnına sağlam bir yumruk yemişti. Elini attığı her şey bir bir soluyordu. Yine de şu an karamsarlığa kapılmanın sırası değildi. Yumrukları ile dövüşen adamın yumruğu Rutanın suratına yönelmiş bir vaziyetteydi çünkü.

Meirin bir yandan adama doğru hızlıca koşacak, diğer yandan da bir ceset daha oluşturup iki cesedi de adamın bacaklarına doğru fırlatacaktı. Bu kısa zaman diliminde tüm olasılıkları hesaplayamamış olsa da en mantıklı hamle bu gibi gözüküyordu.

Eğer adam cesetlere veya kendisine yoğunlaşmaz ve Ruta'ya yumruk atmaya kalkarsa cesetler yumruk atılma anından önce veya sonra kendisine çarpacak ve adamın dengesini bozacaktı. Ardından öbür taraftan yaklaşan kendisi kılıcı ile adamın işini bitirecekti.Bu plandaki tek sorun cesetlerin yumruk anından sonra adama ulaşma ihtimali olmasıydı. Gerçi her iki olasılıkta da adamın işini bitirmiş olacaktı;ama Ruta'nın zarar görmediği yolu tercih ederdi.

Eğer adam kendisine doğru hızla gelen iki cesedi fark edip yumruk atmaktan vazgeçer ve kendisini cesetlere karşı korursa adamın işini kendisi veya saldırıdan kurtulmuş olan Ruta bitirebilirdi.
Aynı şekilde cesetler yerine Meirin'i fark ederse kendisine doğru gelen cesetler ona çarpacaktı ve dengesi bozulacak olan adamı ikisinden biri halledecekti.

Eğer adam iki farklı yönden üzerine doğru gelenleri (cesetler bir taraftan, Meirin öbür taraftan) fark eder ve yumruk atmaktan vazgeçip kaçmayı tercih ederse kendi üzerine doğru gelecek olan cesetleri iptal edecek ve kendi saldırısına yakalanmaktan kurtulacaktı. Ardından da Ruta ile birlikte ona saldıracaktı.

Hesaplayabildiği son ihtimal ise adamın hem Ruta'ya vurup hem de çift taraflı saldırıdan kaçabilecek kadar çevik olmasıydı. Eğer böyle bir durum gerçekleşirse Ruta'nın yumruk yeme ihtimali %100 dü. Yine de Ruta başka bir yumruk daha yemeden yanına yetişebilirdi.

Şimdilik elinden gelen tek şey planladığı saldırıyı yapıp ilk ihtimalin gerçekleşmesini ummaktı.